Type O Negative - Christian Woman / Κερατέα

Η αλήθεια είναι πως είμαι εκτός κανονικών ρυθμών αγαπητό ποίμνιο...κι εκεί που προσπαθούσα να αποφασίσω τι να βάλω για ψαλμό αυτή την Τρίτη και τίποτα δε μου φαινότανε αρκετά πειστικό...σκέφτηκα να βάλω κάτι χριστιανικό, να είμαι και στο κλίμα των ημερών.
Ορίστε λοιπόν:



Βάζω την full version καθότι το κομματάκι τα σπάει και αλλάζει αρκετά όπως είναι αναμενόμενο...
Λίνκια για κατέβασμα δεν έχω κοιτάξει να βρω, θα δούμε...αν και όταν θα ενημερώσω.
(Έχω και ένα υπόλοιπο από τους die artze, δεν ξεχνιέμαι.)

Μία από τις σκέψεις μου ήταν να βάλω τα κάλαντα της Κερατέας, αλλά είμαι σίγουρος ότι τα έχεις ήδη ακούσει.
Οπότε για να μην ξεχνιόμαστε, και για να μη λέτε ότι τα λέω όλα τελευταία στιγμή, όσοι είστε ακόμα Αθήνα, ορίστε και μάζεμα.

(κλικ ιτ)

Χριστούγεννα?

Ναι, το έχω ξαναπεί πως έχω ένα θέμα με τις γιορτές και τις αργίες.
Ε, ανάμεσα σε αυτές τα χριστούγεννα είναι μάλλον το χειρότερό μου.


Τέλος πάντων, προσπερνώ όλους τους λόγους και πάω κατευθείαν στο τραγουδάκι.
Θα μπορούσε να είναι πραγματικά ο peter murphy και o tom waits αυτοί που ακούγονται, αλλά τελικά μάλλον δεν είναι.
Δεν αλλάζει κάτι, η μίμηση των φωνών είναι σπουδαία, και το κράξιμο στα χριστούγεννα είναι ότι πρέπει, ειδικά για αυτούς που σιχαίνονται όλη αυτή την εορταστική φούσκα.




Και μπόνους τραγουδάκι λίγο πιο βλάσφημο για τον μικρό χριστούλη που έχει και γενέθλια..



Την ευχή μου αγαπητό ποίμνιο...

Υ.Γ. Για περισσότερο εορταστικό κλίμα κλικ.

System Of A Down - Spiders

Αυτό είναι από τον πρώτο δίσκο, και παρόλο που οι δύο τελευταίοι δεν ήταν εξίσου καλοί με τους πρώτους, πάρε λινκ να κατεβάσεις σε τόρεντ δισκογραφία, γιατί είναι απλά γκρουπάρα.
Κατεβάζεις από ΕΔΩ!

"Dreams are made winding through my head...

Dreams are made winding through her hair...

Before you know, awake..."

Πόσο άθλιοι?

Τόσο:

Τίποτα δεν τελείωσε.

Όλοι στην πορεία που καλούν τα πρωτοβάθμια σωματεία και όχι μόνο.

Σήμερα στις 5.30 στα Προπύλαια

Δεν περιμένουμε τους εργατοπατέρες πότε θα καλέσουν την επόμενη απεργία.
Λίγο της τελευταίας στιγμής η ενημέρωση, αλλά όποιος θέλει προλαβαίνει!

Τα λέμε κάτω...

Στα γρήγορα / Keny Arkana - La Rage

Ελπίζω όλες και όλοι όσοι κατεβήκατε χτες κάτω να είστε καλά.

Ακούω τώρα που έχουν φρίξει επειδή άρπαξε κάτι ψιλές ο χατζηδάκης.
Δε θα μπορείτε να βγείτε στο δρόμο γαμημένοι, κανένας σας.
Δεν ήταν κουκουλοφόροι, ε?
Περιμένετε και θα δείτε που θα πάει η οργή, γιατί κάπου θα πάει, δε μπορεί.

Επίσης, ο καριόλης που όχι απλά έκλεισε την πόρτα της γσεε, αλλά ψέκαζε και με πυροσβεστήρες θα τη θυμηθεί αυτή τη μαλακία κάποια στιγμή, δε μπορεί...

Τέλος, αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία πολλών να κατεβούν με συγκεκριμένες προϋποθέσεις, αλλά επιτέλους πρέπει να πάρουμε χαμπάρι ΌΛΟΙ, ότι χωρίς μάσκα δεν γίνεται.
Τέρμα στα κασκολάκια, μαντιλάκια, χειρουργικές μάσκες και λοιπές μαλακίες.
Μάσκα με φίλτρα, έχει πόλεμο εκεί κάτω και δε γίνεται αλλιώς!

Και το τραγουδάκι που χρωστάω, για να μη λέτε...

Πορεία με βροχή, πορεία και με χιόνι...

Έγινε χτες το πρωί η πορεία, κι έγινε με χιόνι.
Εντάξει, γύρω στα 600 άτομα ήμασταν, αλλά δεδομένων των συνθηκών, καλά ήταν νομίζω.
Δυναμική υπήρχε, συνθήματα φωνάχτηκαν, κείμενα μοιράστηκαν, θετικός ο κόσμος που παρακολουθούσε.
Οι μπάτσοι ήταν στην ουρά μέχρι και την 3ης Σεπτεμβρίου όπου ήρθαν στα πλάγια, χαλαρά δεδομένων των καινούριων συνθηκών θα έλεγα, παλιότερα δε θα πλησίαζαν, αλλά...
Όμως τίποτα δεν τέλειωσε χτες, το ακριβώς αντίθετο, ήταν ένα ακόμη βήμα, κι έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα!


Όλα συνεχίζονται την Τετάρτη που ελπίζω να έχει καλύτερο καιρό για να έχει και πολύ περισσότερο κόσμο, χωρίς να πιστεύω πως μπορεί ο καιρός να είναι δικαιολογία για όποιον δεν κατεβαίνει στο δρόμο.

Γιατί την Τετάρτη έχει και απεργία και πορεία.
Γιατί έχει έρθει ο καιρός να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
Γιατί έχει έρθει η ώρα να τελειώνουμε με αυτό τον κόσμο.
Γιατί μπορούμε.

Και αν όχι τώρα πότε, αν όχι εμείς ποιοι?

Όλοι στην πορεία της Τετάρτης!
Συγκέντρωση στο μουσείο.
Τετάρτη 15 δεκέμβρη.
11 π.μ.

Κοινωνική και Ταξική Αντεπίθεση.

Η παγκόσμια κυριαρχία, έχοντας σήμερα να αντιμετωπίσει μια συνολική συστημική κρίση, επιχειρεί τον εξίσου συνολικό και εξαιρετικά βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας, επιδιώκοντας τον ολοκληρωτισμό, την καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης, την ένταση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, του κοινωνικού ελέγχου και της καταστολής. Η διατήρηση και η αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας επιτάσσει τώρα την εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερων κομματιών της κοινωνίας. Ο ούτως η άλλως εκβιαστικός χαρακτήρας της μισθωτής εργασίας αποκαλύπτεται πια σε όλο του το μεγαλείο, με την πλήρη ελαστικοποίηση της εργασίας, τη μείωση των μισθών, την απελευθέρωση των απολύσεων, με την απειλή της ανεργίας. Παράλληλα, γίνεται όλο και πιο σαφές ότι εγκαθιδρύεται ένα μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης, που οπλίζεται για να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε αντίσταση στους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου.

Την ίδια στιγμή που η τρομοκρατία επιβάλλεται καθημερινά στους χώρους δουλειάς, την ίδια στιγμή που οι συνθήκες εκμετάλλευσης οξύνονται, τα ΜΜΕ αναλαμβάνουν πρόθυμα την υπεράσπιση των επιλογών των αφεντικών και τη συκοφάντηση των κοινωνικών αγώνων, προπαγανδίζοντας τον κυρίαρχο λόγο και προωθώντας την υποταγή, ενώ τα κόμματα και οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές προσπαθούν με κάθε τρόπο να χειραγωγήσουν την κοινωνική οργή και να επιβάλουν την κοινωνική ειρήνη, με εκκλήσεις περί «εθνικής ομοψυχίας και συστράτευσης απέναντι στην κρίση».

Η εξουσία επενδύει στο φόβο -με προφανή σκοπό τον αποπροσανατολισμό και την εκτόνωση της κοινωνικής οργής-, στοχοποιώντας τα πλέον ευάλωτα κοινωνικά κομμάτια. Ο ανταγωνισμός και η εξατομίκευση, ως δομικά στοιχεία του καπιταλισμού, εν μέσω της γενικευμένης κρίσης τείνουν να λάβουν το χαρακτήρα του ανοιχτού αλληλοσπαραγμού των καταπιεσμένων, του κοινωνικού κανιβαλισμού. Μέσα σ’ αυτή τη συνθήκη, οι μετανάστες και οι μετανάστριες που έφτασαν στο κέντρο της Αθήνας για να ξεφύγουν από την εξαθλίωση που τους επιφύλαξε η λεηλασία της καπιταλιστικής περιφέρειας γίνονται οι αποδιοπομπαίοι τράγοι της κρίσης, με τα ΜΜΕ, το επίσημο κράτος και τις παρακρατικές φασιστικές συμμορίες να συντονίζονται σε μια ρητορική μίσους και εξόντωσης.

Απέναντι στον ολοκληρωτισμό που επιβάλλει η δημοκρατία, η μόνη πραγματική προοπτική αντίστασης είναι οι κοινοί, αδιαμεσολάβητοι αγώνες των καταπιεσμένων -ντόπιων και μεταναστών-, η αυτοοργάνωση και η συλλογικοποίηση παντού: στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στις γειτονιές. Με τα σωματεία βάσης, τις συνελεύσεις γειτονιάς, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης, τις άγριες απεργίες και με όπλο μας την αλληλεγγύη, οφείλουμε στους εαυτούς μας να υπερβούμε το φόβο, την παθητικότητα και την εξατομίκευση και να θέσουμε τους όρους της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης, για την καταστροφή του κράτους, του καπιταλισμού και των ιεραρχικών δομών των κοινωνικών σχέσεων, που το μόνο που έχουν να υποσχεθούν είναι περισσότερη εκμετάλλευση και καταπίεση.

Για την κοινωνική επανάσταση. Για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας.

Συγκέντρωση - Πορεία

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου

Πλατεία Μοναστηρακίου

11 π.μ.

(κλικ για μεγέθυνση)

Ραντεβού εκεί...

Die Ärzte - Manchmal Haben Frauen

Δεν έχω προλάβει να βρω λινκ για κατέβασμα, θα το κοιτάξω αργότερα που θα έχω περισσότερο χρόνο κι ελπίζω να βρω κάτι, γιατί κι εμένα μου χρειάζεται να καταφέρω να συγκεντρώσω και να μην έχω διάσπαρτα τα τραγούδια τους.

Sometimes...

Πολυθεματική ανάρτηση Νο2

Τρέχω αγαπητό ποίμνιο, λίγος χρόνος για μπλόγκινγκ.
Και περνάνε τα θέματα, πολλά μαζί και ένα ένα, και φορτώνω λίγο.

Ο μικυμάους λέει θυμήθηκε το μικρό ήρωα.
Βρε τι μας λες?
Μπράβο, μπράβο, έχω συγκλονιστεί...
Ειδικά όσο σκέφτομαι εκείνο το τρέιλερ της κρατικής όπου τα πίνανε και τα τρώγανε στην υγειά μας για να τον γιορτάσουν τον μεγάλο αγωνιστή (φτου), και δίπλα του καθότανε το φασιστικό παχύδερμο της εξουσίας, ο "μαζί τα φάγαμε"...

Σήμερα πρωί άνοιξα το χαζοκούτι και είχε στην κρατική ένα πτώμα να λέει αισχρότητες φοβερές, τη μία πίσω από την άλλη.
Ο λαός λέει δεν είναι θυμωμένος γιατί έχει το αίσθημα της ενοχής.
Επειδή διορίστηκε στο δημόσιο όταν αυτό δεν άντεχε άλλο, ή κάπως έτσι, και χαθήκανε τα λεφτά. Για τα λεφτά που φαγώθηκαν στο χρηματιστήριο όταν το κολλητάρι του που υποστήριζε, ο καταλληλότερος πρωθυπουργός του μΠΑτΣΟΚ με τις ελιές ντε, παρακινούσε τον κόσμο να τζογάρει, κουβέντα.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι του έφταιξαν.
-υπομονή και θα περάσει (σαββόπουλος)
-δεν υπάρχει κι άλλος τρόπος (δημοσιογράφος)
Εύκολο να κάνεις υπομονή, όταν δε χρειάζεται να υπομένεις.
Τομάρια.
...αλλά που θα πάει, κάποια στιγμή θα μάθετε τον άλλο τρόπο.

Χτες κάνανε οι μπάτσοι ντου στις φοιτητικές εστίες, στο ναδίρ στη Θεσσαλονίκη.
Πέρυσι ήταν το ρεσάλτο(στο οποίο το "βαρύτερο" εύρημα, ήταν υγρό για τη σόμπα).
Με μία πρώτη ματιά, τα "ευρήματα" ήταν και φέτος σχεδόν εξίσου ευρηματικά!
(καλέ τι λες, φοράνε μάσκες όσοι κατεβαίνουν σε πορείες και δεν κάθονται να τρώνε τα χημικά αδιαμαρτύρητα?αλήτες παιδί μου...)

Παράλληλα βρέθηκαν (την ίδια μέρα όλως τυχαίως) γιάφκες και έγιναν συλλήψεις, χωρίς να ξέρουμε κάτι ξεκάθαρα ακόμα.
Το ότι συνδέθηκαν οι 2 περιπτώσεις, μόνο τυχαίο δεν είναι..."αντιεξουσιαστές" και στις 2 περιπτώσεις, άρα?
...η συνειρμική προπαγάνδα της κυριαρχίας.


Πόσοι μπάτσοι ακόμα θα βγουν στους δρόμους?
Ακόμα κι αυτή η εκφυλισμένη και σιχαμερή δημοκρατία έχει σταματήσει να υπάρχει.
Στρατιωτικός νόμος τη Δευτέρα αγαπημένο ποίμνιο.
Μην το γελάς καθόλου, έχουμε ανεχτεί και ανεχόμαστε τρελές καταστάσεις.
Βιώνουμε τον παραλογισμό και απλά μερικοί γραφικοί κοιτάμε με απορία τους διπλανούς μας, σχεδόν αμήχανα.

Μου ήρθε κι ένα μέιλ από ένα τύπο που υπογράφει "ένας χριστιανός", είχε και λινκ μαζί, δεν το παραθέτω.
Σύντομο μέιλ, αλλά θα μπορούσα να στήσω ολόκληρη ανάρτηση πάνω του, βαριέμαι.
Ρε, είστε με τα καλά σας?
Ένας χριστιανός?
Όταν έχω νεύρα βρίσκω καινούριες βλαστήμιες για να με διασκεδάσω, το σταυρό σας και σε άλλη γειτονιά.

Ψιλοείδα και λαζόπουλο.
Η τσόντα της ντενίση, και το φρικιαστικό απόσπασμα από το σόου της πάνια.
Μαζί ανάγνωση αποσπάσματος από την τελευταία προκήρυξη των σ.π.φ. (φοβερό κείμενο, ανατρίχιασα λέμε...)
Όλα χωράνε στον εναλλακτισμό, μην ανησυχείς.
Αρκεί να ψάχνουμε τους επόμενους διαχειριστές των ζωών μας, δε φταίει ο τρόπος, οι άνθρωποι φταίνε...την αντιπροσώπευσή μου μέσα!

Είδα και την εκπομπή του καφετζή σοσιαληστή δημοσιογράφου (ένα γιούρο καλέ μανδάμ, πάρε - πάρε - πάρεεεεε).
Τα είπε και ο πορτατίφης, αλλά έχω μία μικρή ανάγκη να κράξω κι εγώ.
Γιατί το θέμα δεν είναι, ποτέ δεν ήταν, προσωπικό.
Κι αν ακόμα ο πιτσιρικάς ήταν αυτό που με τόση βεβαιότητα παρουσιάζεται, καθόλου δε με απασχολεί.
Γιατί με απασχολούν αυτοί για τους οποίους ακούγονται τα "τρομερά πράγματα" και ισχύουν κιόλας.
Είναι όντως αναρχικοί ή ακροαριστεροί, έχουν όντως αποκλίνουσα συμπεριφορά, αυτοί που δε θεωρούν την κινηματική αντιβία κάτι απεχθές και αποκρουστικό, αυτοί που οι "οικογενειακοί φίλοι" θα παραλείψουν να πουν πόσο καλά παιδιά ήταν.
Αυτοί που όταν θα δολοφονηθούν (το αν το έχουμε μάλλον ξεπεράσει) δε θα είναι ίσως σε συγκινητική ηλικία, αυτοί που με βάση όσα σήμερα ακούγονται, αύριο θα τους αξίζει ο θάνατος, θα τον έχουν προκαλέσει οι ίδιοι στον εαυτό τους.
Γιατί η συνείδηση είναι αιτία δολοφονίας.
Κάπως έτσι το πάνε, καιρό τώρα.

Θα κατεβώ κι εγώ αύριο?
Δεν ξέρω.
Αναμνήσεις εξεγερμένων ημερών με χαρακτήρα μνημόσυνου και προκαθορισμένου ραντεβού?
Δεν με πολυψήνει.
Μπάχαλα για τα μπάχαλα (αν κατορθωθεί και αυτό), συλλήψεις και τραυματισμοί?
Δε με ψήνει.

Στο εφετείο λέω να προσπαθήσω να πάω, από εκεί και πέρα βλέποντας και κάνοντας αγαπητό ποίμνιο, μέχρι αύριο, μάλλον θα έχω αποφασίσει... αν και κάτι μου λέει πως για όσους θα είναι στο εφετείο θα αποφασίσουν/έχουν ήδη αποφασίσει οι μπάτσοι και η καταστολή τι θα κάνουν το απόγευμα της Δευτέρας.

Και η παράνοια της καθημερινότητας συνεχίζεται.
Υπομονή και θα περάσει, δε γίνεται κι αλλιώς...
...ή μήπως γίνεται?

Riverside - 02 Panic Room

Κάτι χρονάκια πριν, έχω πάει για ψαχτική σε γνωστό δισκάδικο στο κέντρο της Αθήνας, και ενώ περιφέρομαι και κοιτάω διάφορα, ακούω να παίζει από τα ηχεία κάτι ενδιαφέρον, ιδιαίτερα ενδιαφέρον, θα έλεγα.
Progressive-οειδές, μου θυμίζει κάτι από anathema-alternative4 και tool, ρωτάω τι είναι, να το πληρώσω αποκλείεται, γυρνάω σπίτι, το κατεβάζω και μετά κατέβασα δισκογραφία.
Δεν το μετάνιωσα!

Riverside - Rapid Eye Movement ο δίσκος και link για κατέβασμα σας βρήκα ΕΔΩ!
Αν σας ενδιαφέρει και το κοιτάξετε λίγο τι έχει ανεβάσει το Σεπτέμβριο, θα βρείτε να κατεβάσετε και τα υπόλοιπα album τους.

Πολυθεματική ανάρτηση.

Λοιπόν, πολλά τα θέματα αγαπητό ποίμνιο κι εγώ είχα εξαφανιστεί, οπότε τουρλουμπούκι ανάρτηση που θέλω πολλά να γράψω!


Κατ' αρχήν, χρόνια πολλά στα συντροφάκια που έκλεισαν ένα χρόνο, και παρά τα όποια ζητήματα η φάση προχωράει!
Σούπερ τα γενέθλια, μια χαρά οι κουβέντες, το live και το γλέντι την επόμενη.
Συνεχίζουμε...


Θέμα δεύτερο.
Το έγραψα, το γράφω και θα κουραστώ να το γράφω όπως φαίνεται, το αυγό έσπασε όπως φαίνεται και το φίδι κόβει βόλτες ανά την ελλάδα!
Κι αφού δεν εξαφανίζονται από μόνοι τους, ας ξαναδούμε το ρόλο μας στο έργο αυτό.


Θέμα τρίτο.
Άφησε τα όμορφα ποδαράκια σου να σε οδηγήσουν απόψε κατά τις 6 στα Προπύλαια.
Αλλιώς οδήγησέ τα εσύ!
Ξέρω ότι στο λέω τελευταία στιγμή, αλλά ελπίζω πως είτε το είχες ήδη μάθει, είτε δεν έχει σημασία ότι το μαθαίνεις τώρα!


Θέμα τέταρτο.
Κι επειδή δεν αρκεί να "κάνουν ότι θέλουν στο κρεβάτι τους", και σίγουρα υπάρχει κάτι που μπορούμε να εξερευνήσουμε όλοι, σχετικά με τα κατάλοιπα του σεξισμού μέσα μας...
Κι επειδή πιθανότατα δεν έχουμε στο μυαλό μας όλες τις εκφάνσεις της έμφυλης καταπίεσης και τις συνδέσεις του σεξισμού με το υπάρχον...
Κι επειδή είναι ενδιαφέρουσα προσπάθεια...
Κι επειδή πιστεύω πως θα περάσουμε καλά...
Έλα κι εσύ!
Το είπαν, κι άλλοι, στο λέω κι εγώ γιατί για κάποιο λόγο που αγνοώ δεν το βλέπω και στο ημερολόγιο του imc, οπότε τσέκαρέ το κι έλα σου λέω!


Θέμα πέμπτο και τελευταίο.
Είπα πως θα είναι Τρίτη η μέρα για τραγουδάκια, αλλά αγαπητό ποίμνιο αφενός τυχαίνουν και δυσκολίες, αφετέρου κάλιο αργά παρά ποτέ και δυσαρεστημένο δε θα σε αφήσω.
Ορίστε λοιπόν οι χάσμα, που κλείσανε και το Σάββατο τη βραδιά των γενεθλίων... και δίνουμε ραντεβού στις γειτονιές που σπέρνουν άγριους χορούς.

Κοινωνική απεύθυνση.

Άφησα μία μέρα να περάσει, αλλά δεν...
Κι επειδή πολλές φορές τόσο σε συνελεύσεις, όσο και σε κατ' ιδίαν συζητήσεις γίνεται (και πολύ σωστά) πολύς λόγος για την κοινωνική απεύθυνση, ας απευθυνθώ κι εγώ κοινωνικά.

Α.α.)Κατ'αρχήν στους αγαπημένους φίλους και συντρόφους αντιεξουσιαστές σοσιαλιστές του μΠΑτΣΟΚ.
Δηλαδή σε αυτούς:

(οποιαδήποτε σύγκριση, σχέση και ομοιότητα με τη χρυσή αυγή, οργανωμένα φασιστοχουλιγκάνια και μπράβους, δεν είναι καθόλου τυχαία).
1.Ωραίες σημαιούλες βρε, μπορώ να πάρω κι εγώ το παλούκι μου και να κατέβω πορεία?
Όχι ότι σας φάνηκαν χρήσιμα....ψάχνω να βρω βρισιά και δεν έχω, μου φαίνονται προσβλητικοί για κάθε βρισιά!
2.Ψωφήστε.

Α.β.)Επίσης προς τους ψηφοφόρους και θερμούς υποστηρικτές του μΠΑτΣΟΚ, ειδικά αυτούς που υπερασπίζονται τον αριστερό ή κεντρώο εαυτό τους και φωνάζουν ότι ο λαός (γαμημένε λαέ) δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά.
Αυτούς που τιμήσανε και τιμάνε με αγώνες το σοσιαλιστικό όνειρο!
Δηλαδή αυτούς (και όλους τους άλλους που λείπανε):


1.Δηλώνω συγκλονισμένος βρε, μπράβο σας!
Ανυπέρβλητη παρουσία!
2.Ευτυχώς που ήρθατε εσείς οι καλοί σοσιαληστές και μας γλυτώσατε από το κράτος της δεξιάς γιατί τόσους μπάτσους (δε θα γεμίσω το ποστ φωτογραφίες, μπες στο imc και δες, αν δεν ήσουν χτες στην πορεία) παίζει να μην είχε ούτε στην χούντα.
Εξαιρετική δουλειά, μπράβο σας!
3.Ένα με τα αγωνιζόμενα κομμάτια!
4.Ψωφήστε.




Β.α.)Στη συνέχεια, στους φίλους και συντρόφους κομμουνιστές, ειδικά στους γνωστούς και ως κνατ, αλλά και σε όλα τα μέλη του κόμματος, αν έχουν ζόρι και ζηλεύουν :



1.Νιώθω αγωνιστικά υπερήφανος!
Τα συγχαρητήριά μου, εξακολουθείτε να είστε ότι αηδιαστικότερο και αντιδραστικότερο υπάρχει!
2.Πάρτε την πρωτοπορία και βάλτε την στον πάτο σας!
3.Ψωφήστε.


Β.β.)Πάμε και στους υποστηρικτές της συμμετοχής στο εκλογικό πανηγύρι, ειδικά σε αυτούς που θέλανε να στηρίξουμε το κκε...

Και πάνω που νομίζαμε ότι χτες είχε πολλούς, πάρα πολλούς, μα ποτέ ξανά τόσο πολλούς μπάτσους, αντικρίσαμε -με δάκρυα να τρέχουν από τα εκστασιασμένα μάτια μας- αυτή τη φωτογραφία των παραπάνω συντρόφων να περιφρουρούν...


1.Η περιφρούρηση γίνεται ως προς αυτούς που έχεις μέτωπο και όχι πλάτη, τι λες?
2.Αυτοί είναι που θα οργανώσουν το κίνημα, θα πάνε μπροστά τον αγώνα, θα εκφράσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια?
3.Μήπως πιάστηκες λίγο μαλάκας?

Γ.)Στους μπάτσους κάθε λογής, και στα πολιτικά, οικονομικά αφεντικά τους:
1.Ψωφήστε.

Εεεε?
Εντάξει, απευθύνθηκα?
Ωραία, γιατί έχω κάτι νευράκια από χτες, και δεν κάνει καλό να τα κρατάω!


Γενικά για την πορεία δεν έχω να πω και πολλά που δε μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στο imc.
Σημαντικό να μην ξεχάσουμε τους συλληφθέντες και τραυματισμένους!
Γιατί και ξύλο μπόλικο έπεσε, και συλλήψεις γίνανε!

Από την πορεία περίμενα καλύτερα, δεν ήταν και τελείως χάλια, αν αναλογιστούμε τις συνθήκες.
Και εξακολουθώ να περιμένω.

Μέχρι τη στιγμή που θα αποφασίσουμε να απαλλαγούμε από τον κάθε καριόλη, τη στιγμή που θα μπορούμε να ξανατραγουδήσουμε χαρούμενα για την πόλη μας, ας τραγουδήσουν οι σμέρνα.

Ποιό Πολυτεχνείο?

Πολλά σηκώνει να γράψει κανείς για το πολυτεχνείο, το νόημα της εξέγερσης, το νόημα της δημοκρατίας, το νόημα των αγώνων του τότε, την αισχρότητα της χούντας και της καταπίεσης...μπορώ κι εγώ, αλλά αφενός θα διαβάσεις πολλά και καλά, αφετέρου δε με ενδιαφέρει να γράψω κάτι τέτοιο, με το συμπάθιο κιόλας.
Όχι γιατί υποτιμώ τίποτα ή χλευάζω κάτι άλλο.
Ούτε γιατί ξεχνάω τους νεκρούς, μήτε γιατί αδιαφορώ για τους αγώνες και τις εξεγέρσεις, εννοείται!

Αλλά γιατί αγαπητό ποίμνιο, το έλεγε καλύτερα από όλα εκείνο το σύνθημα που κοσμούσε τους τοίχους το Δεκέμβρη του 2008:

FUCK MAY 68
FIGHT NOW!

Ωραία, η τότε χούντα, η εξόφθαλμη, μας τελείωσε, οι συμμετοχές εξαργυρώθηκαν, η ΑΣΤΙΚΗ δημοκρατία θριάμβευσε, και τώρα που το ολοκληρωτικό της πρόσωπο παρουσιάζεται ξεκάθαρα, τώρα που ζούμε ξανά και ξανά την κατοχή, τον εμφύλιο, τη χούντα, όλα μαζί, μπορούμε να φάμε σκατά και να χορτάσουμε.
Καλή μας όρεξη...

Κοινωνικό συμβόλαιο δεν υπάρχει, ποτέ δεν υπήρχε.

Ανταλλαγή ανοχής με προϊόντα, βόλεψη με αντίτιμο την απάθεια, οπορτουνισμός κι ατομισμός με αντίτιμο την κοινωνική συνοχή, την κοινωνία την ίδια, το μέλλον.
Αυτά "γιορτάζουμε", αυτά έκανε η δημοκρατία που φτιάξαμε, ανεχτήκαμε, ζήσαμε.

Καιρός να διαλέξουμε πλευρές, και οι πλευρές στην ουσία τους είναι μόνο δύο, μετά σφαζόμαστε και μεταξύ μας.

Γι' αυτό σου λέω, άσε το Πολυτεχνείο του '73, κι έλα στο ζόρι του τώρα.

...Δεν μας έμαθε και τόσα πολλά το αίμα του Νοέμβρη, δυστυχώς!

Μαζί με την ανάρτηση και ο ψαλμός της εβδομάδας.

Σε αυτό το τραγούδι, θεωρούσα πάντοτε, πως ο Άσιμος πέφτει λίγο σε αριστερίστικη θεματολογία -παρά το συγκλονιστικό του τραγουδιού- αλλά δυστυχώς το "...αν θα 'χουμε δουλειά για να 'χουμε να φάμε", σήμερα αποδεικνύεται πιο επίκαιρο και σωστό από ποτέ.

Άσχετα από τη γνώμη που έχουμε για τη δουλεια (και τον τόνο βάλτον όπου εσύ θες).

Μήπως?

9 Νοέμβρη 1938 η νύχτα των κρυστάλλων...
Ναι πάλι με τα ασπόνδυλα θα ασχοληθώ, και δεν το θέλω καθόλου, πιστέψτε με!

9-11-2010 Θεσσαλονίκη.

Το είδαμε, το βλέπουμε και θα το βλέπουμε όσο πάει, ακόμα εντονότερα.
Τα έχω ξαναπεί φυσικά, αλλά το θέμα με την ακροδεξιά στην ελλάδα (και όχι μόνο) έχει γίνει επικίνδυνο πολύ και πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρότερα, αλλιώς επιμένω, παρέα με τα πογκρόμ του κράτους θα έρθουν και οι νύχτες των φασιστών, που αυτά που έχουμε δει μέχρι τώρα θα φαίνονται πταίσματα.
Μισθούς τους κόβουν, κρατικές πλάτες έχουν, ακόμα κι όταν κατά λάθος συλλαμβάνονται, σπανιότατα τιμωρούνται.
Όχι ότι θα περίμενα κάτι καλύτερο από την αστική δικαιοσύνη.

Οι κινηματικοί τρόποι αντιμετώπισης, εν μέσω μάλιστα (εντονότερης, πάντα εδώ ήταν) οικονομικής/κοινωνικής κρίσης φαίνονται αποσπασματικοί κι ανεπαρκείς να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της ολοένα αυξανόμενης επιρροής και επίθεσης του φασισμού στην κοινωνία.
Μία κοινωνία που βαδίζει σταθερά και με αλγοριθμική πρόοδο στον ολικό μετασχηματισμό της σε ένα μεταλλαγμένο ολοκληρωτικό μοντέλο, που ενώ του λείπουν τα εξωτερικά σημάδια καθεστώτων του παρελθόντος, είναι μόνο αυτά που λείπουν.

Όλα τα εγγενή χαρακτηριστικά ολοκληρωτικών καθεστώτων είναι εδώ και δηλώνουν βροντερά το παρόν. Η προπαγάνδα και η εξέλιξη των μέσων χειραγώγησης και διασποράς συντηρητισμού, καταστολής, φόβου, ξεπερνούν τις εικόνες των φαντάρων στους δρόμους (προς το παρόν), των ξεκάθαρων επιτροπών λογοκρισίας ή όποιο άλλο μέσο θα παρέπεμπε και θα θύμιζε ευθέως "οικεία (και όχι μόνο) κακά".

Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα οι απαντήσεις να μην είναι μόνο κινηματικές, μόνο με βάση την κοινωνική απεύθυνση εφόσον αυτό εκ των πραγμάτων φαίνεται να μην είναι αρκετό?
Πριν με κατηγορήσεις, σου λέω πως αντιλαμβάνομαι πλήρως την προβληματική της πρότασής μου, και δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος που αναγκάζομαι να την σκέφτομαι, πόσο μάλλον να τη διατυπώνω και δημόσια.

Αλλά αν σήμερα μιλούσαμε για 5 απανθρακωμένους συντρόφους, πολίτες, ανθρώπους -όπως γουστάρεις πες το- λόγω της πολιτικής τους δράσης, επειδή τελικά κατάφεραν να τους εγκλωβίσουν οι φασίστες μέσα στη φωτιά, τι θα λέγαμε?
Θα λέγαμε ή θα κάναμε?

Μήπως λοιπόν?

...α, ναι η πρόταση!
Όχι μόνο σε συγκεντρώσεις και πορείες:

(Δε θα κουραστώ να το ποστάρω, όσο έχουμε τέτοια γεγονότα...)

VNV Nation - Ghost

Συμπαθές, συμπαθέστατο συγκρότημα για το είδος του, αν και η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν τα πήγαινα πολύ καλά με τις ebmίλες.
Αυτό βέβαια ξεφεύγει αρκετά από το γενικότερο στυλ του συγκροτήματος...
Το τραγούδι είναι από το "Of Faith, Power and Glory" και βρήκα λινκ για να το κατεβάσει όποιος ενδιαφέρεται ΕΔΩ.

Και μία "προειδοποίηση", γενικά κατεβάζω περισσότερο με τόρρεντ, οπότε πιθανότατα αρκετά από τα επόμενα θα είναι με λινκ σε τράκερ. Αν δεν έχετε torrent client κατεβάστε κάνα vuze, utorrent, ότι σας βολεύει, και όλα θα είναι πιο εύκολα...μάλλον.

Λοιπόν, το συγκεκριμένο το έχω λιώσει, ειδικά τις τελευταίες μέρες, ελπίζω να σας αρέσει εξίσου...

...Να!

Λοιπόν, πως σου φάνηκε αγαπητό ποίμνιο?
Εμένα μου άρεσε, και γέλασα.
Εντάξει δε γέλασα τόσο που βγήκε ο νεοναζί υπάνθρωπος δημοτικός σύμβουλος, αλλά καλή ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε τα ασπόνδυλα.
Αν θες και αναλυσούλα πρόχειρη, σκέψου ότι στις εθνικές είχε πάρει περισσότερες ψήφους(νομίζω πως το θυμάμαι καλά), ο καρατζαφύρερ δεν κατέβασε υποψήφιο στηρίζοντας τον πριονιστή και ψήφισε και μνημόνιο, οπότε θα πήρε κι από εκεί αρκετούς "δημοκράτες".

Όπως και να έχει, είναι μία καλή στιγμή να ασχοληθούμε λίγο εντατικότερα με το θέμα, με την εμπειρία των κινήσεων και των λαθών που έχουν γίνει, και να τελειώνουμε μιά και καλή με τους "κουτσούς", τους "στραβούς" και τους ασπόνδυλους.

Κατά τα λοιπά η κανέλλη φοβότανε μήπως η "υπόλοιπη αριστερά" ωφεληθεί και καπηλευτεί το +2% του κκε.
Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι.
Αυτό για αυτούς που υποστήριζαν τη συμμετοχή.
Δηλαδή τι, τώρα μπορεί να ξεκινήσει η επανάσταση, θα σκίσουμε το μνημόνιο, θα οργανωθεί ο αγώνας καλύτερα?
Μπούρδες, θα μου επιτρέψεις να πω.
Στεναχωρήθηκαν και οι μπετόβλακες του λαος γιατί είδανε την αριστερά να ανεβαίνει, συγκλονιστικό.
Πάντα έλεγα στον εαυτό μου, πως άμα οι ψηφοφόροι των σταλινικών ήταν περισσότεροι έχουμε ελπίδες. Αν δε, αυξηθούν και οι ψηφοφόροι όλων των υπόλοιπων, σούπερ πάρτυ!Στις λάσπες με τα τάνγκα.
Σε περίπτωση επικράτησής τους, νομίζω πως δε θα χρειαστεί καθόλου να περιμένουμε τη σειρά μας για εξωτικές διακοπές στη Σιβηρία.
Οι πασοκομπλέδες ήταν κι αυτοί αλλού γι' αλλού, ότι να 'ναι λέγανε.
Μιλάμε για τρελά γέλια.

Παίζει να μην υπάρχει ούτε τσιγάρο στην αγορά αν κρίνω από τις εμφανίσεις των κομματόσκυλων και των τηλερουφιάνων.
Αλλά από παραμύθα μας πούλησαν και πάλι μπόλικη.

Εδώ κάπου θα προτείνω στο γιώργο τον βου να μεταφέρει το μέγαρο στην τούμπα.
Μιλάμε για ιστορικές κωλοτούμπες, όχι μαλακίες.
Εκλογές, ποιες εκλογές, ξέρει κανείς κάτι, δεν άκουσα τίποτα, θες να πεις κάτι ελληνικε λαέ, μάλλον όχι!??!
Δεινός χαρτοπαίκτης λέμε, και γαμώ τις μπλόφες.

Αλλά να σου πω, καλύτερα που δεν καταποντίστηκαν τελείως γιατί αν πηγαίναμε σε εκλογές και ίσως σε καμία οικουμενική παπαριά ίσως να καταλάγιαζε η οργή του κόσμου, και να περίμενε πάλι να δει τι θα γίνει.
Τώρα η οργή του παραμένει στο παραφουσκωμένο μπαλόνι, κι εξακολουθούμε να περιμένουμε την καρφίτσα...

Εντάξει, έχει και την επόμενη βδομάδα εκλογές, ισχύουν τα ίδια, μην πας, απλά.
Εν τω μεταξύ όμως αρκετά κάτσαμε, σήκω και πήγαινε στη συνέλευση, κατάληψη, στέκι της γειτονιάς σου... ή όπου σε βολεύει.
Αλλά μη μένεις αδρανής.

Φυσικά την αποχή δε μπορούσαν να την εξηγήσουν, μπορεί να σημαίνει πολλά -λέει- πράγματα.
Σιγά μην την εξηγούσανε τα τσουτσέκια.
Ψιτ, πανελίστα... είναι απλός ο λόγος που δυσκολεύεσαι να την εξηγήσεις:



Οκ, το κατάλαβες?


Και δωράκι για να έχετε να κάνετε κάτι το μήνυμα των εκλογών, γιατί είτε το πήρατε είτε όχι, εστάλη!

Εκλογές, ε?

Τώρα τι θες αγαπημένο μου ποίμνιο, να στα πω κι εγώ?
Στα είπε ο fanzinitaς στα είπε κι ο uhuru με τον Άντι και ένας σκασμός μπλογκ ακόμα, που καθόλου δεν υποτιμώ, απλά λέω να μη γεμίσω την ανάρτηση με λινκ.

Άντε, να στο πω κι εγώ.
Μην πας.
Απλά.

Όταν όμως λέω να μην πας, δεν εννοώ να μην πας και να ξύνεσαι όλο τον υπόλοιπο καιρό, να εξηγούμαστε.
Δες τις εκλογές σαν την ημέρα που θα σφραγίζει το ότι είσαι πολίτης όλες τις υπόλοιπες.

Σόρρυ κιόλας, αλλά βαριέμαι να αναλύσω περισσότερο σήμερα.
Αν δε σου φτάνουν τα μπλογκ, αν τσεκάρεις κάτω δεξιά στο μπλογκ την κατηγορία Εγχειρήματα - Ομάδες - Χώροι και εξακολουθεί να μη σου φτάνει, πήγαινε και μία βόλτα από το imc, θα βρεις αρκετό αντιεκλογικό υλικό.
Αυτά.

Και τραγουδάκι από ένα συγκρότημα που πέθανε (ήμουν και στην κηδεία σου λέω), και δεν μπήκε στη συλλογή που λινκάρει ο φανζινίτας:

Η γλώσσα της κυριαρχίας.

Σημείο εκκίνησης για αυτή την ανάρτηση, που σίγουρα θα υστερεί σε σχέση με άλλες αναλύσεις και ολόκληρες θεματικές συζητήσεων που έχουν προκύψει από συντρόφους και ομάδες, είναι μία συζήτηση που είχα με ένα φίλο και σύντροφο.

Επέμενε να μου λέει ότι κλέβει, τη στιγμή που του έλεγα ότι δεν κλέβει αλλά απαλλοτριώνει, και πως ο πρώτος ασυνείδητος τρόπος επιβολής της εξουσίας επάνω μας είναι η στρέβλωση των εννοιών των λέξεων.

-Τι κλέβεις ρε μαλάκα, τη γριά που πήρε τη σύνταξη, το μεροκαματιάρη; Όχι. Παίρνεις φαγητό από σούπερ μάρκετ.
-Ε, κλέβω λοιπόν.
-Όχι ρε μαλάκα, δεν κλέβεις το κέρατό μου, άσε τη γαμωχριστιανική ηθική προσέγγιση των λέξεων, παίρνεις πίσω αυτό που σου ανήκει, αυτό που θα έπρεπε να σου ανήκει, αυτό που δικαιούσαι. Έχει πολιτική βάση η κίνησή σου, και σχετίζεται άμεσα με τις ανάγκες σου, γιατί την ανάγεις στο πεδίο της κλεψιάς, πεδίο των παπάδων, των μπάτσων και της κυριαρχίας εν γένει, στο τέλος;

Κάπως έτσι γίνανε τα καθαριστικά και τα σαμπουάν επαναστατικά.
Κάπως έτσι φτάσανε να βομβαρδίζουν για την ειρήνη.

Τάξη και ασφάλεια, για ποιούς και πώς;

Μέσα σε τέτοιες δαιδαλώδεις χαοτικές συνθήκες, ακόμα και άνθρωποι που είναι κοντά πρέπει να αποσαφηνίζουν το δεδομένο, να επαναπροσεγγίζουν τις έννοιες, προκειμένου να συνεννοηθούν.

Το κόλπο της γλώσσας είναι προνόμιο και μέσο που χρησιμοποιεί κατά κόρον το υπάρχον και τα φερέφωνά του.

Τα κανάλια, αποκαλούν πλέον όσους εφαρμόζουν την κινηματική αντιβία κουκουλοφόρους, λέξη η οποία εμπεριέχει ιστορική μνήμη που παραπέμπει στους ρουφιάνους και τους δωσίλογους επί κατοχής.
Παλιότερα ήταν οι γνωστοί-άγνωστοι, προσπαθώντας με αυτό τον όρο να ποινικοποιήσουν όσους πολιτικά (άσχετα με το αν πρακτικά υπάρχουν στην κινηματική αντιβία) συντάσσονται με συκρουσιακές πρακτικές ή έστω το θεωρούν αναπόσπαστη προοπτική κάθε ριζοσπαστικού κινήματος.
Με το ίδιο σκεπτικό περίπου αποκαλούνταν και "αυτοαποκαλούμενοι αναρχικοί", αναλαμβάνοντας τα ΜΜΕ το ρόλο κριτή της ιδεολογικής καθαρότητας και του "αποδεκτού" τρόπου αντίδρασης ή διαμαρτυρίας.

Αυτό που προσπάθησαν να κάνουν τα κανάλια στην κοινωνική συνείδηση, το κάνει το κράτος στο νομικό του οπλοστάσιο, συμπεριλαμβάνοντας ακόμα και τις απεργίες σε εν δυνάμει τρομοκρατικές πράξεις.

Όμως τί σημαίνει πραγματικά τρομοκρατία;
Δε νομίζω πως θέλει αυτός που απεργεί ή συγκρούεται με το κράτος να "κρατήσει", δηλαδή να εξουσιάσει τον κοινωνικό ιστό.
Έτσι το "πολιτικό έγκλημα", το ένοπλο και το αντάρτικο πόλης βαφτίζονται τρομοκρατία.
Παρά τη διαφωνία μου με το ένοπλο, σίγουρα δε μπορώ να αντιληφθώ καμία τρομοκρατική διάσταση στη δράση του.
Οι μοναδικοί που ίσως φοβούνται είναι οι πολιτικοί, τα αφεντικά και τα τσιράκια τους.

Αυτό που ονομάζεται σήμερα τρομοκρατία θα μπορούσε άνετα να συμπεριλάβει από τους κλέφτες και αρματολούς του 1821, μέχρι και τους συμμετέχοντες στην εξέγερση του πολυτεχνείου.

Νομικές και ηθικιστικές έννοιες έχουν καταργήσει τη σημασία των λέξεων.
Ριζοσπαστικές έννοιες ή πρακτικές γίνονται αντικείμενο μάρκετινγκ και τρόπος να πουληθούν και να διαφημιστούν προϊόντα.

Κι ερχόμαστε στο σήμερα, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της έως τώρα ανάρτησης είναι γραμμένο σε προγενέστερο χρόνο.

Η γλώσσα της κυριαρχίας.

Αυτή που βαφτίζει τρομοκράτες πιτσιρίκια με γράμματα - στρακαστρούκες.
Από λάθος ανοίχτηκε το ένα πακέτο και το μόνο (ευτυχώς) που κατάφερε να προκαλέσει στην υπάλληλο ήταν επιπόλαια εγκαύματα.
Έχουν κηρύξει σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης την πόλη, γιατί, ποιος πραγματικά φοβάται από τα πακέτα αυτά;

Προσπαθούν να τους φορτώσουν το θάνατο του υπασπιστή του τότε προπατζή, επειδή μοιάζει ο τρόπος, τη στιγμή που καταφανώς ούτε η μέθοδος, ούτε ο σκοπός έχουν καμία σχέση.

Ακούγεται από την ίδια γλώσσα, αυτή της κυριαρχίας, που συνηθίζεται να τη μεταφέρουν και οι τηλερουφιάνοι, πως είναι αποσταθεροποιητικός ο ρόλος τους και δυσφημίζουν τη χώρα τέτοιες ενέργειες.
Αν δεν ήταν τόσο τραγικό, θα μπορούσε να είναι επιθεωρησιακό νούμερο.
Νούμερο πάντως εξακολουθεί πέραν πάσης αμφιβολίας να είναι, όποιος διατυπώνει τέτοιες σκέψεις.

Να διατηρηθεί η τάξη αγαπητέ/ή αναγνώστη/ρια.

Η τάξη που θέλει 1.500.000 άνεργους να παρακαλάνε για μεροκάματο, για τέτοια κατάντια λέμε, η τάξη των μπάτσων στους δρόμους και γύρω από χώρους συνάθροισης, η τάξη των φασιστοειδών που απειλούν, βρίζουν, δέρνουν, μαχαιρώνουν κόσμο, η τάξη της επιβολής των τραμπούκων με την όποια εξουσία (οικονομική, κρατική, κοινωνική) πάνω στο κοινωνικό σώμα, που μουδιασμένο παρακολουθεί, σιωπά κι ενίοτε συναινεί.

Κουκουλοφόροι είναι αυτοί που με τα αυτόματα στα χέρια, τραβολογάνε 24χρονα παιδιά δεμένα πισθάγκωνα, τουλάχιστον μισή ντουζίνα για τον κάθε προσαχθέντα.
Αυτή είναι η ιστορική εκτελεστικά συνέχεια των δωσίλογων και των ταγματασφαλιτών.
Η ιστορική τους -πολιτικά- συνέχεια, κυβερνάει.

Η γλώσσα της κυριαρχίας.

Αυτή που σου δίνει τηλέφωνα να καλέσεις, αλλά δε σου λέει ότι είσαι ρουφιάνος, απλά συμβάλλεις στη διατήρηση της τάξης.

Αυτή που καταστρατηγεί τα δικαιώματα ανθρώπων, δημοσιοποιώντας στοιχεία και εικόνες τους επειδή βρέθηκαν αποτυπώματά τους, σε ένα σπίτι ή σε κινητά αντικείμενα μέσα στο σπίτι που βαφτίστηκε γιάφκα, επειδή είχε κατσαρολικά.
Γιάφκα σημαίνει οπλισμό, ο οποίος ποτέ δε βρέθηκε.
Αλλά ας στιγματίσουμε μερικούς ανθρώπους, και επικοινωνιακά βοηθάει, και εξιλαστήρια θύματα βρίσκουμε, γιατί ακόμα και αν κάποιος είναι αθώος ακόμα και για την αστική δικαιοσύνη, αυτή έχει επανειλημμένα αποδείξει πως μπορεί να το προσπεράσει.

Μόνιμα ένοχοι, όσοι διαφωνούν, αντιτάσσονται, αντιδρούν στην εξουσία, μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Δικαιοσύνη, αστική δικαιοσύνη...
Καμία δικαιοσύνη και τέλος.

Περιμένω εναγωνίως να τους καταδικάσουν για το προπατορικό αμάρτημα αποκαλύπτοντας στην κοινή γνώμη την αλήθεια, πως δεν επρόκειτο για μήλο αλλά για μεταμφιεσμένο πακέτο - βόμβα που σε στέλνει από τον παράδεισο.

Επίσης, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες θα εκδοθεί ένταλμα σύλληψης του χαχανούλη με την κατηγορία του αρχηγού της οργάνωσης Σ.Π.Φ. καθώς και για όλα τα υπόλοιπα στρουμφάκια.
Σύμφωνα με τον νέο τρομοκρατικό νόμο θεωρούνται συνεργοί και συμμέτοχοι στην τρομοκρατική του οργάνωση. Δεν κάνω πλάκα.

Το στρουμφοχωριό, όταν καταφέρουν με τη βοήθεια του δρακουμέλ να το ανακαλύψουν, θα μετονομομαστεί σε στρουμφογιάφκα όπου τα πλάνα των καναλιών θα κάνουν κοντινά στα στουμφοβατόμουρα και στα βιβλία του παπαστρούμφ που σύμφωνα με τις πληροφορίες της αστυνομίας ανήκει στην προηγούμενη γενιά στρουμφοτρομοκρατών, και έτσι αποδεικνύεται (επιτέλους) η λογική των συγκοινωνούντων δοχείων.

Κι όσο όλα αυτά είναι τρομοκρατία, στο πολιτικό σκηνικό της χώρας ο γεώργιος ο βου απειλεί πως αν δεν εκλεγούν οι εγκεκριμένοι από τον ίδιο τοπικοί μαλακοπίτουρες θα πάει σε εκλογές.
Ώπα, γιατί μπερδεύτηκα.

Οι εκλογές δεν είναι κάτι καλό και όμορφο που διασφαλίζει τον ρόλο μας ως πολίτες, προάγει τη δημοκρατία και άλλες τόσες παπαριές που βαριέμαι να γράφω;
Γιατί ξαφνικά αυτό είναι απειλή και κάτι που πρέπει να μας φοβίζει;
Και γιατί όταν κάποιοι προπαγανδίζουν τη συνειδητή αποχή και το άκυρο είναι προβοκάτορες, εχθροί της δημοκρατίας κι άλλες τόσες παπαριές που επίσης βαριέμαι να γράφω;

Κι επειδή αυτό κατέληξε όχι σεντόνι, αλλά ολόκληρο πάπλωμα, κλείνω με μία πληροφορία της τελευταίας στιγμής.
Αναμένεται οι συλληφθέντες να οδηγηθούν εκτός από τα ποινικά και στα αστικά δικαστήρια μετά από αγωγή που κατέθεσε η παραγωγή του "έχεις πακέτο" για κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων.

A Perfect Circle - Orestes

Side project του Maynard, τραγουδιστή των Tool (άλλη γκρουπάρα αυτή), ο οποίος μου την έσπασε λίγο με το στυλάκι του στα live αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με αυτά που παίζει...
"Μία ακόμα γαλήνια στιγμή με φάρμακα" λοιπόν...



Κι επειδή ίσως κάποιοι να βαριούνται να βρουν να κατεβάσουν, εφεξής λέω να δίνω λινκ -όποτε βρίσκω- για τραγούδια που βρίσκονται σε δίσκους που μου αρέσουν, που υποθέτω πως δουλεύουν και είναι "καθαρά"...
Μετά από ένα γρήγορο search λοιπόν, ΕΔΩ θα βρείτε όχι μόνο αυτό το δίσκο, αλλά δισκογραφία του συγκροτήματος.

Einstürzende Neubauten - Kalte Sterne

Μόλις λίγες μέρες πριν τη συναυλία τους, αν και δεν τους ακούω και τόσο τελευταία, σχεδόν επιβάλλεται να είναι από αυτούς ο ψαλμός της εβδομάδας...
Δεν έχω διάθεση να τους διαφημίσω αγαπητέ/ή αναγνώστη/ρια, αλλά μία συναυλία το χρόνο πληρώνω κι αν!
Ε, νομίζω πως έκλεισα για φέτος.

Περί αλληλεγγύης και άλλων τινών...

Να ξεκαθαρίσω κατ΄αρχήν πως σέβομαι την όποια υπερασπιστική γραμμή, του κάθε πολιτικού υποκειμένου, προκειμένου να ελευθερωθεί. Eίναι άλλωστε πιο χρήσιμο να είναι έξω, παρά "μέσα".
Αναπόφευκτα, κάποιες επιλογές φανερώνουν (ή κρύβουν) περισσότερη (ή λιγότερη) συνέπεια και συνέχεια λόγων - έργων.
Αλλά πιστοποιητικά δε μοιράζω, δεν πιστεύω σε καμία καθαρότητα, και μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο καθισμένος στο δωμάτιό μου, να κρίνω κάποιον ο οποίος είναι προφυλακισμένος και αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο πολυετούς κάθειρξης.

Όμως, έπεσα πάνω σε αυτό στο imc και σκάλωσα λίγο.
Σκάλωσα γιατί όταν λες:
"Ευχαριστούμε θερμά όλες τις συντρόφισσες και όλους τους συντρόφους για την αλληλεγγύη που μας έδωσαν με κάθε δυνατό τρόπο."
δίνεις πολιτική διάσταση τόσο στην υπόστασή σου, όσο και στη δίωξή σου.
Ειδικά όταν επί σειρά μηνών δέχεσαι την αλληλεγγύη, και στις εκδηλώσεις αλληλεγγύης συμπεριλαμβάνονται συζητήσεις με τις συντρόφους των κατηγορουμένων, τότε προφανώς και αντιμετωπίζεις να υπερασπιστείς, σε μεγάλο βαθμό, πολιτικά τον εαυτό σου.

Προφανώς η υπερασπιστική γραμμή άλλαξε, και ξαφνικά ζητείται η "απόσυρση" της αλληλεγγύης. Έστω.
Κι αν καταδικαστούν, αν αλλάξουν πάλι δικηγόρο κάποια στιγμή και γυρίσει στο πολιτικό την υπερασπιστική γραμμή;

Είναι η αλληλεγγύη σαν τα τηλέφωνα, αλά καρτ, να αποσύρεται και να επαναπαρέχεται σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε κατηγορούμενου, κομματιού της κοινωνίας, κατάστασης;
Οφείλει να "σύρεται" ένας ολόκληρος (ο οποιοσδήποτε) πολιτικός χώρος πίσω από τις όποιες ατομικές και ευμετάβλητες (προφανώς) πολιτικές αποφάσεις, ανθρώπων που οι ίδιοι έχουν δηλώσει συγκεκριμένη πολιτική ταυτότητα;

Άσχετα με το βαθμό συμφωνίας/διαφωνίας του καθενός από εμάς με τις πρακτικές του "ένοπλου" ή/και τις προεκτάσεις του (άλλωστε η αλληλεγγύη, δεν έχει να κάνει απαραιτήτως με συμφωνία στον πολιτικό λόγο ή και τις πρακτικές αυτών στους οποίους δίδεται), όπως είναι η απαλλοτρίωση των τραπεζών, νομίζω δε μπορεί να αρνηθεί κανείς από εμάς τη συνέπεια του Δημητράκη ή του Βούτση-Βογιατζή, σε αντίστοιχες πάντα περιπτώσεις.
Τουλάχιστον δε μας έβαλαν να αναρωτιόμαστε αν είμαστε έρμαια του κάθε δικηγορίσκου, και αν έχει/είχε νόημα η αλληλεγγύη μας.

Και συγχρόνως προχωράς σε αποχή συσσιτίου ή έκφραση αλληλεγγύης στα αιτήματα του απεργού πείνας Κ. Γουρνά.

Αποφάσισε τι θες να πεις, πως να το πεις, και με ποιους να στέκονται δίπλα σου όταν το λες, αλλιώς μη με τραβολογάς πέρα δώθε να προσπαθώ να μαντέψω.

Δεν έχω κανένα σεβασμό στην ιστορία του οποιουδήποτε, κι ο καθένας κρίνεται με βάση το παρόν του, κι όχι κάποια χωροχρονική κολυμπήθρα στην οποία ξεπλένονται οι τωρινές επιλογές με βάση τις δυσκολίες, τις επιλογές, τη συνέπεια του παρελθόντος.
Είμαστε αυτό που κάνουμε τώρα.

Οπότε το αντεπιχείρημα του ναι μεν αλλά έκανε αυτό, εκείνο, το άλλο, ή οτιδήποτε σχετικό δε μου λέει κάτι. Αυτό που μου λέει είναι το "κρέμασμα" ουσιαστικά όσων στάθηκαν δίπλα τους.

Και ξαναλέω για να μην παρεξηγηθώ, επαναστατόσημα δε μοιράζω, αλήθειες απόλυτες δε γνωρίζω, δε μπορώ και δε θέλω να αρνηθώ την πολιτική ταυτότητα και ιδεολογία του οποιουδήποτε, δε με απασχόλησαν ποτέ οι ταμπέλες ιδιαίτερα άλλωστε.

Κι ούτε καν είμαι σίγουρος αν υπάρχουν επιλογές να "ξεπλυθούν" επί του συγκεκριμένου.
Ενδεχομένως να φεύγει από το συγκεκριμένο παράδειγμα ο συλλογισμός μου, και θέτω γενικότερα ερωτήματα.
Και πάλι, μάλλον περισσότερο για εσωτερικές ανησυχίες πρόκειται, τις οποίες είπα να δημοσιοποιήσω.

Σκουλίκι δε λες τίποτα.

Από πού να ξεκινήσω πραγματικά δεν ξέρω…


Ξεκίνησε, διαβάζω, ως σκουλίκι, και στην πορεία έγινε schooligans.
Το διάβαζα το περιοδικό, όσο έβγαινε με την ελευθεροτυπία κι όσο αγόραζα ελευθεροτυπία βεβαίως.
Μετά το έχασα.

Το ξαναβρήκα εσχάτως στο νετ, ψάχνοντας κάτι...

Πάντα μου έβγαζε μία σχετική αναγούλα νομίζω, κάτι σαν μαθητική lifo και Athens voice ένα πράγμα.
Ένας εναλλακτικός ελαφρύς και καλά προβληματισμός(!) μέσα από τον οποίο ενίοτε, έως και συχνά μπορεί να περνάνε και γαμώ τα συντηρητικά θέματα και μηνύματα.

Έτσι στις συνεντεύξεις που φιλοξενούν πάνε από τον Χριστιανόπουλο στον Πάγκαλο, κι από τους Rotting Christ στον Μάνο.

Για τον οποίο Μάνο δεν έχουν πρόβλημα να δηλώσουν στην εισαγωγή της συνέντευξής του πως «Μιλάει ελεύθερα και λέει πράγματα που δεν τα περιμένεις. Πίσω απ' τους τρελούς αυτοσχεδιασμούς του, όμως, υπάρχει πάντα ένα επιχείρημα. Είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς.»


Τι λέτε βρε παιδιά σοβαρά, μπράβο του, του μάγκα!

Βέβαια η συνέντευξη βρίθει νεοφιλελεύθερων μαλακιών, τυλιγμένες με ένα προοδευτισμό τύπου "ναι στο χόρτο, όχι στις παρελάσεις", κι από δίπλα (στην ηλεκτρονική διεύθυνση τουλάχιστον) σχετικό κείμενο δημοσιευμένο στη lifo (τι λέγαμε?) με τίτλο «Η απουσία του Στέφανου Μάνου από την πολιτική ζωή είναι σκέτο σκάνδαλο».

(Βρε, αφού γλυτώσαμε το στρατό στους δρόμους του Δεκέμβρη, πάλι καλά να λες!)



Αλλά πολύ ασχολήθηκα με το Μάνο, το θέμα είναι τα εναλλακτικά τσογλανάκια, που μέσα από ένα έντυπο στηριγμένο σε μεγαλοεκδοτικές πλάτες επιχειρούν στην κοινή γνώμη της νεολαίας, κυρίως.

Υπάρχουν άπειρα πράγματα να σχολιάσει κανείς, και τρελές παπαριές σε αυτά που έχουν γράψει στα διάφορα τεύχη τους, θα έγραφα άνετα τόμο σου λέω, αλλά αυτό που μου τη δίνει είναι αυτή η εικόνα του ξένοιαστου εν πολλοίς νεολαίου και το πώς αυτός ο νεολαίος λειτουργεί.

Μου τη δίνει που εκμεταλλεύονται με τον χειρότερο τρόπο τα πιτσιρίκια που νομίζουν ότι θα γίνουν σταρ και θα ζουν από τη μουσική.
Μου τη δίνει που στηρίζουν με τον αισχρότερο τρόπο ένα τελειωμένο lifestyle στις πλάτες μαθητών στο όνομα του εναλλακτισμού που έλεγα νωρίτερα.
Μου τη δίνει το lifestyle, που δημιουργούν, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει.
Κι αυτό που πραγματικά με τσαντίζει είναι η εκτροπή της οργής, της αγανάκτησης, της διάθεσης για δημιουργία, και ως εκ τούτου και της διάθεσης για καταστροφή. Η αφομοίωση και εμπορευματοποίηση του θυμού.

Από περιοδικάκι λοιπόν, οι συγκεκριμένοι τύποι κατάληξαν σε ατζέντηδες μαθητικών σχημάτων, διαφημιστές συναυλιών, υπεύθυνοι δισκογραφικής, όπως φαίνεται.

Μύρισε χρήμα αγαπητέ αναγνώστη, η δισκογραφία πεθαίνει, εμείς βρήκαμε/δημιουργήσαμε αγοραστικό κοινό, οπότε πάμε με άλλες αξιώσεις, με άλλους όρους στο παιχνίδι του θεάματος.

Ψάχνω να βρω αναγνώστη μου το κειμενάκι που λέει για την κυκλοφορία του νέου δίσκου των looming titties, από τη δισκογραφική που φτιάξανε, κάνα 5λεπτο, αλλά δυσκολεύομαι. Για περιοδικό έχει πιο πολλές ενημερώσεις (sic) για live από ότι έχει το site της didi music!

Το schoolwave εδώ, εκεί, αλλού, παραπέρα, λίγο πιο κει … δε γαμιόμαστε λέω εγώ?

Το βρήκα λοιπόν, και ορίστε τι γράφει το κείμενο για τους looming titties:

«Το όνειρό τους, όπως και για κάθε μπάντα, ήταν βέβαια ο δίσκος.
Όταν μάθανε ότι εμείς οι Schooligans φτιάχνουμε μια μικρή δισκογραφική εταιρεία, μίλησαν μαζί μας και αποφασίσαμε να βγάλουμε εμείς τον πρώτο τους δίσκο.»

Εδώ λοιπόν αγαπημένε αναγνώστη μαθαίνεις πως το όνειρο για κάθε μπάντα είναι να βγάλει δίσκο, και προφανώς δεν εννοεί με δικά της έξοδα δίσκο, να μοιράζεται από χέρι σε χέρι δίσκο, αλλιώς τι να την κάνουμε την δισκογραφική που πληροφορείσαι ότι έφτιαξαν;

Έχουμε λοιπόν ένα γεγονός, αδιαμφισβήτητο όπως προκύπτει, από τη διατύπωση.
Υπάρχει το δεδομένο όνειρο κάθε συγκροτήματος, όπως και το όνειρο του κάθε μικρο/μεσοαστού αν μου επιτρέπεις τον παραλληλισμό.
Long live the American dream!

Κι αποφάσισαν λοιπόν τα παλικάρια να κάνουν δίσκο στο συγκρότημα, με τη μικρή τους εταιρεία… κι άλλα κίνητρα για τα πιτσιρίκια να στέλνουν demo, περισσότερα demo, περισσότερα συγκροτήματα, μεγαλύτερη και καλύτερη επιλογή προϊόντος!

Πιο πριν διαβάζουμε στο ίδιο άρθρο:

«Τελικά την Ούρσουλα την αγάπησαν πολλοί κι όχι μόνο για ένα βράδυ. Όταν ανέβηκε το βίντεο στο YouTube, τα views άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Σήμερα έχει φτάσει τα 54.000 views…Το βίντεο του «Μπάνιου» έχει φτάσει σήμερα τα 25.000 views…..»

Ερμηνεύσιμα στοιχεία αναγνώστη / αναγνώστριά μου… έτοιμο αγοραστικό κοινό.
Πιτσιρικάδες, τυχαίο;
Κάθε προϊόν απευθύνεται σε συγκεκριμένο αγοραστικό κοινό, όχι;… άλλωστε μας το λένε και οι ίδιοι:

«Οι μεγάλοι μάλλον θα τα βρουν ανώριμα ή χαζοχαρούμενα. Δεν υπάρχουν εδώ ούτε βαθιές σκέψεις, ούτε επαναστατικά μηνύματα, ούτε αγωνία για το μέλλον. Υπάρχουν τρεις έφηβοι που εκπροσωπούν χιλιάδες άλλους και ζουν στην υπέροχη κοσμάρα τους.»

Οι μεγάλοι, δεν είναι αυτοί το αγοραστικό κοινό τους.
Παράλληλα μαθαίνουμε (εμείς που έχουμε κάποια χρονάκια από τότε που την κάναμε από την εφηβική ηλικία) πως χιλιάδες είναι οι έφηβοι που δεν έχουν βαθιές σκέψεις και αγωνία για το μέλλον. Γιατί; Γιατί ζουν στην κοσμάρα τους και σε αυτό εκπροσωπούνται από τους 3 έφηβους looming titties...

Ακόμα και για να είσαι στην κοσμάρα σου αγαπημένε έφηβε, χρειάζεσαι εκπρόσωπο.

Πάντως σε περίπτωση που χάνουν έσοδα:

«INFO: Το album κυκλοφορεί σε όλη την Ελλάδα. Αν δεν έχει φτάσει στο δισκοπωλείο της περιοχής σας, πείτε τους να το παραγγείλουν από το Μουσικό Ταχυδρομείο.»

Και θα κλείσω αυτό το ποστ σχολιάζοντας θέμα από το πρώτο τεύχος του περιοδικού με τίτλο «Ο μεγάλος αναρχικός» αναφερόμενο στον Μάνο Χατζιδάκι.
Μέσα στο αφιέρωμα διαβάζουμε την επιστολή που είχε στείλει ο Χατζιδάκις το ’86. Και κάπου εκεί βλέπουμε:

«Άρθρο που έγραψε ο Xατζιδάκις με αφορμή επεισόδια που έγιναν τον Mάιο του 1986 στο κέντρο της Aθήνας ανάμεσα σε αστυνομικούς και σε νεαρούς που χαρακτηρίστηκαν “αναρχικοί”»

Την ίδια στιγμή που ο Μάνος είναι ο μεγάλος αναρχικός, οι νεαροί είναι «αναρχικοί». Και πιστοποιητικά αναρχίας μοιράζονται, τι τους πέρασες;

Κι αφού το schoolwave πήγε και στο μέγαρο, για να μη νομίζετε ότι είναι καμία φάση του πεταματού μόνο για κλαμπάκια και ανοιχτά θέατρα, νομίζω πως μπορώ διακριτικά να τελειώσω κι εγώ αυτή την -όχι σύντομη παραδέχομαι- ανάρτηση και να σας αφήσω να βρείτε μόνοι σας τα διαμαντάκια που κρύβονται στα τεύχη των λαμπρών αυτών τύπων, που καθόλου εντύπωση δε θα μου έκανε αν μετέτρεπαν το ένθετο σε εφημερίδες περιοδικό τους, σε "ανεξάρτητο" “free press” (άλλη πληγή κι αυτή, το έθιξε κι ο υπορεαλισμός αυτό το θέμα) έντυπο.


Να τελειώνουμε με τους μεσάζοντες!

Nine Inch Nails + David Bowie - Hurt

Επειδή βαρέθηκα να το ακούω από τον παππού που εντάξει, καλές διασκευές έκανε, αλλά από δικά του ξεραΐλα... κι επειδή έχω την εντύπωση πως λίγοι ξέρουν ποιοι το είπανε αρχικά, κι επειδή ειδικά στο live με Bowie τα σπάει, κι επειδή απλά το γουστάρω ...
Ορίστε, Reznor και Bowie μαζί:



Η studio version είναι στο υπέροχο The Downward Spiral και αυτή που πόσταρα στο Closure, αν θυμάμαι καλά(edit καλά θυμάμαι)... δε θα καταλήξει δισκοκριτική, απλά προκύπτει!

Ο (εθνικο)Σοσιαλισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Κράτος - παρακράτος σφιχταγκαλιασμένο

Επιτέθηκαν τα ματ στους μετανάστες μετά το τέλος της πορείας αλληλεγγύης.
Τραμπουκίζουν οι δημοτόμπατσοι τους Ιρανούς αιτούντες πολιτικό άσυλο, στους οποίους αρνούνται από το εκαβ να στείλουν ασθενοφόρο, παρόλο που είναι απεργοί πείνας, μερικοί εκ των οποίων με ραμμένα στόματα.
Συγχρόνως φασιστοσυμμορίες επί ώρες επιδίδονται σε ρατσιστικά πογκρόμ με την ανοχή και συγκάλυψη της αστυνομίας, του επίσημου κράτους.
Ο λοβέρδος, όχι απλά σιγοντάρει, αλλά συμπληρώνει το μπουμπούκο μέσα στη βουλή, επιρρίπτοντας τις ευθύνες για τις τρύπες του δημόσιου συστήματος υγείας στους (ανασφάλιστους) μετανάστες!

Παράλληλα, οι διώξεις του κράτους ενάντια σε όσους το εχθρεύονται, τόσο με ατομικό κυνήγι(τι λινκ να πρωτομπεί), όσο και ποινικοποιώντας την πολιτική σκέψη εντείνονται.
Η καταστολή κάθε μορφής διαμαρτυρίας, από τις καταλήψεις, μέχρι τις απεργίες, οι επιθέσεις ενάντια στους συμβασιούχους μας προϊδεάζουν για το τι πρόκειται να ακολουθήσει, καθώς η κλιμάκωση της έντασης με την οποία έχει επιλέξει το κράτος να επιτίθεται θυμίζουν σίγουρα άλλες εποχές.
Δυστυχώς η ένταση της αντίστασης φαίνεται να είναι αντιστρόφως ανάλογη!
Οι μάσκες έπεσαν και πέφτουν, αναμένουμε τα τανκ στο δρόμο, στην τηλεόραση τα έχουν ξαμολήσει ήδη.

Η ανεργία, η φτώχεια, η ανέχεια, ο φόβος, όλα όσα με την αγαστή συνεργασία του κράτους ρίχνουν τα λαϊκά στρώματα στο κρεβάτι της ακροδεξιάς επελαύνουν στην καθημερινότητα και δυστυχώς η ιστορία έχει την τάση να επαναλαμβάνεται..

Αργούν άραγε οι νύχτες των κρυστάλλων?

Ρουφιάνοι.

Γιατί ανοίγω το γαμωκούτι;
Είχα κάνα χρόνο να δω ειδήσεις (τουλάχιστον ολόκληρο δελτίο), τι με έπιασε ξαφνικά κι ήθελα να δω εικόνες από τη φάση στην ακρόπολη;
Ρητορικό, πάμε παρακάτω...

Πως κλείνει το "μνημείο, σύμβολο του δυτικού πολιτισμού";
Απλά, με λουκέτο και κόσμο να είναι εκεί, ρωτήστε τους συμβασιούχους αν έχετε περισσότερες απορίες.
Οι οποίοι συμβασιούχοι παρουσιάστηκαν ως τα κομματόσκυλα που εξαπατήθηκαν και καταδυναστεύεται η χώρα εξαιτίας τους.

Μέχρι ότι ανέβηκαν τα spreads είπε, εξαιτίας της κατάληψης, ο κ. καψής.
Η κ. που δεν τρέμει από την άλλη(καθότι ψυχρότατη και ψυχραιμότατη, όπως κάθε καλό τσιράκι), μας ενημέρωσε ότι η καλή εικόνα λόγω οικονομίας και μνημονίου που έχουμε στο εξωτερικό αμαυρώνεται λόγω της κατάληψης.
Τι μας λες μωρή, σοβαρά;
Την εικόνα στο εσωτερικό την έχεις πάρει χαμπάρι ή κατά λάθος την αποκρύπτεις;

Τη χούντα μου μέσα με τους ρουφιάνους.
Και υπάρχει ακόμα κόσμος που τους ακούει?

Παρεμπιπτόντως, πριν από αυτό, κάνανε κάνα 5λεπτο τεμενάδες (sic) στην ακατανόμαστη.
Τι καλή, έκανε νοσοκομείο για τα παιδάκια με καρκίνο... βρε ουστ.
Και ακόμα πιο πριν, έχοντας βάλει σταρ για να δω τις εικόνες μέτρησα 10 λεπτά αναφοράς στο θέμα.
Μιλήσανε και σελέμπριτιζ και λέγανε πόσο χαίρονται που έγινε αυτό το έργο.
Κι ο βαρδηνογιάννης να ρωτάει τα παιδάκια τι ομάδα είναι.
"-Εεεε, παναθηναϊκός."
Κάτσε σου λέει μη δε διαφημίσω (και) την παε του και με διώξουν.

Επανέρχομαι...
Έτσι πιστεύουν πως σπρώχνουν τον κοινωνικό αυτοματισμό;
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος, και δε θέλω να είμαι, πως ο μέσος πολίτης, εργαζόμενος ή άνεργος, έχει πρόβλημα με την κατάληψη, μάλλον το αντίθετο (θέλω να) πιστεύω.

Καλά, τίποτα καινούριο θα μου πεις, αλλά όσο πάει πλησιάζουν όλο και περισσότερο (αν δεν τους έχουν ξεπεράσει ήδη), του δημοσιογράφους του south park:










Πετροπόλεμο με τα μάρμαρα, οδοφράγματα με καρυάτιδες, να πάθουν εγκεφαλικό (υποθέτοντας πως μπορούν να πάθουν εγκεφαλικό) όλοι οι ελληναράδες ρε.

Ισόβια και 10 χρόνια?...Χεστήκαμε!

Τι περίμενες αναγνώστη/ριά μου, να πανηγυρίσω για το άμεμπτο της αστικής δικαιοσύνης;
Οπαδός της αυτοδικίας, σε μεγάλο βαθμό, δε με απασχολεί τόσο το αστικό κομμάτι, μίας υπόθεσης που για κάποιους δε θα λήξει ποτέ.
Για πολλούς.

Οι καθημερινές δολοφονίες στους χώρους της σύγχρονης σκλαβιάς, οι νεκροί μετανάστες είτε από άμεση ευθύνη μπάτσων, συνοριοφυλάκων, λιμενικών και λοιπών σωμάτων ασφαλείας είτε από έμμεση, οι εκπυρσοκροτήσεις, η εξόντωση πολιτικών εχθρών του υπάρχοντος δεν έχει σταματήσει, αντιθέτως εντείνεται κάθε μέρα και περισσότερο.

Σε μία πολιτική συγκυρία όπου το τελευταίο που θα ήθελε το σύστημα θα ήταν να πολώσει και να διαχυθεί η κοινωνική δυσαρέσκεια όπως τη ζήσαμε το Δεκέμβρη του '08, η πρωτόδικη απόφαση δε μου λέει απολύτως τίποτα.
Και δε μου λέει δικονομικά τίποτα, καθώς οι εφέσεις θα γίνουν, και να δούμε και τότε τι θα βγει.
...Ο μελίστας πάντως είναι έξω.

Η πρωτόδικη καταδίκη του σαραλιώτη σε 10 χρόνια, αν υπολογίσουμε ότι έχει εκτίσει ήδη περίπου 2 χρόνια, το διάστημα που θα περάσει για να γίνει το εφετείο στο οποίο πιθανότατα θα μειωθεί η ποινή, τα μεροκάματα, την καλή συμπεριφορά του κρατούμενου, την έκτιση των 3/5 της ποινής κτλ κτλ, θα καταλήξει στην αποφυλάκισή του μετά το τέλος του εφετείου σε κάνα χρόνο, κι εφόσον τα λίγα νομικά που έχω κατά νου δε με οδηγούν να γράφω ότι να 'ναι.

Αλλά και 10-15-20 να ήταν/είναι τα χρόνια...ε, και?
Την ίδια στιγμή οι εν δυνάμει δολοφόνοι συνάδελφοί τους έχουν καταλάβει το κέντρο της πρωτεύουσας, συνεχίζουν ακάθεκτοι να τρομοκρατούν τον κόσμο, να ασκούν την εξουσία τους επάνω μας, η συνεργασία τους με τα παρακρατικά ασπόνδυλα συνεχίζεται απρόσκοπτα, οι βασανισμοί και ξυλοδαρμοί αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, μεταναστών και όποιου δε γουστάρουν τη φάτσα γενικώς καλά κρατούν, ο τσαμπουκάς της εξουσίας εξαπλώνεται.
Η λογική που γεννάει τον κάθε κορκονέα εξαπλώνεται, διαχέεται μέσα στους υπερασπιστές της τάξης και της ασφάλειας.

Τίποτα δεν κερδήθηκε.
Εντάξει, για να μη με λέτε μηδενιστή, τίποτα δεν κερδήθηκε σε αυτή την αίθουσα.
Αυτή η -έστω- δικαιοφανής ποινή κερδήθηκε στους δρόμους του Δεκέμβρη.
Συνέβαλλε καθοριστικά και η χρονική στιγμή που συμπίπτει με τα πρωτοφανούς βαρβαρότητας οικονομικά μέτρα.

Ο φόβος της εξουσίας όμως για αυτά που μπορεί να έρθουν μεγαλώνει, κι η καταστολή θα συνεχίσει να εντείνεται... κι όταν εντείνεται η καταστολή, πληθαίνουν και τα "μεμονωμένα περιστατικά".

...Ας μη μετρήσουμε πόσους "αδικαίωτους" νεκρούς έχουμε από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου και μετά.
Πόσους νεκρούς που δεν τους εκδικηθήκαμε, δεν τους κλάψαμε, δε μάθαμε ποτέ για αυτούς.

Έχουμε ακόμα πολλά, πολλά περισσότερα να κερδίσουμε από μία μετακλητή δικαστική απόφαση!

...χωρίς να υποτιμώ την όποια συναισθηματική αξία έχει η απόφαση για την οικογένεια του Αλέξανδρου.

The Notwist - Gravity

Έχω ξανασκαλώσει τελευταία με τη συγκεκριμένη μπάντα.
Ξεκινήσανε από κάτι σαν πανκονόιζ, κοπανάγανε καλά και με θόρυβο, και καταλήξανε σε κάτι σαν μίνιμαλ, ίντι, ελεκτρόνικα.
Κοινώς είναι ότι να' ναι!

Προβλέπω ότι κάποια στιγμή θα αναφερθώ ξανά κι εκτενέστερα στη συγκεκριμένη μπάντα, προς το παρόν, Gravity από το δίσκο The Devil, You + Me.

Στις νάρκες του Έβρου, στα παγκάκια της πλατείας...

Ότι και να πω για την επίθεση των μπάτσων στους μετανάστες την παρασκευή λίγο θα είναι.
Αλλά το πιο εκνευριστικό είναι οι σοσιαληστές μπατσόκοι.
Οι δυνάμεις καταστολής απλώνονται στην πόλη, και η δικτατορία έχει πάψει καιρό τώρα να είναι μόνο οικονομική.
Πηγαίνοντας στη συγκέντρωση, βαρέθηκα να βλέπω μπάτσους να έχουν περικυκλώσει πλατείες, να έχουν καταλάβει δρόμους...

Βρήκα αυτό το βίδεο:
http://www.youtube.com/watch?v=gPl9PW7ONIQ

Αλλά έχουν βγάλει το embed, οπότε κλικ επάνω στο url και πάτε να το δείτε.

Αρκετά ενδιαφέρον... του bbc νομίζω, μην περιμένετε και πάρα πολλά.
Δυστυχώς είναι στα αγγλικά και χωρίς υπότιτλους...

Γροθιές Και Κλοτσιές? Γιατί Όχι?!

Εντάξει, το παραδέχομαι, εξάλλου πιστεύω στην εξομολόγηση, τι παπατράγος θα ήμουν αλλιώς;

Κάπου εκεί στην εφηβική περίοδο τους άκουσα λίγο παραπάνω από το δικαιολογημένο… τους άκουσα.

Πήγα και σε συναυλία τους παρόλο που το θεωρούσα λίγο (πολύ?) κάπως, αλλά live στην επαρχία…

Γυρνάω που λέτε στην εξωτική Αθήνα και είτε επειδή μου είχε λείψει, είτε επειδή είχα χαωθεί μακριά από τη δισκοθήκη μου και δεν ήξερα τι να πρωτακούσω, έβαλα ράδιο.

Και ακούω το συγκλονιστικό, συναυλία παρά κάτι ένα χρόνο πριν να διαφημίζεται!

Σε λίγες μέρες ξεκινάει η προπώληση…

Μάλιστα, σκέφτομαι.

Λες να έχει να κάνει με το ότι πριν λίγο καιρό πέθανε ο Ξυδούς, ξανασκέφτομαι.

Και πως επανέρχονται με ένα βασικό μέλος να έχει πρόσφατα πεθάνει;

Ερωτήσεις άλλες άρχισαν να ξεπετάγονται από μέσα μου…

Ποιά επανασύνδεση είναι αυτή, 1^η, 2^η , 3^η ;

Πόσο σημαντική μπάντα είναι για την εγχώρια έστω μουσική σκηνή;

Ποια άλλη συναυλία είχε προπώληση 10 μήνες νωρίτερα;

Πόσα λεφτά περιμένουν να βγάλουν με ένα κατάμεστο(!?!?!) οακα;

Πόσο καλά πάει η προσωπική καριέρα του καθενός, ώστε να επιβιώνουν από αυτή;

Πόσα αφιερώματα και συνεντεύξεις θα φάμε μέχρι να γίνει η συναυλία – συναυλίες(?);

Λεφτά ζεστά και μάλλον πολλά αγαπητοί φίλοι και φίλες!

Τρελά γούστα!

Κι επειδή φρικάρω λίγο με τους αριστερούς καλλιτέχνες αναγνωρισμένης αξίας, αναρωτιέμαι σε ποια εκδήλωση θα επιλέξουν να παίξουν πάλι, να προβάλουν τη φτωχή καταγωγή και την ταξική συνείδηση των παιδιών από τα λιόσια(?) που απλά ήθελαν να παίξουν μουσική.

Κατά πόσο το κατάφεραν ας το κρίνει ο καθένας ανάλογα με τα γούστα του, εγώ πάντως θυμάμαι ακόμα το πρώτο(?) σινγκλ τους με τον Καρρά. Τον Βασίλη ντε.

Εκεί που το έντεχνο/ροκ ή όποια άλλη ταμπέλα τους έδωσε η δισκογραφική τους συναντά το γνήσιο λαϊκό!

Πάντως στον οδηγητή που τα είχε και τα 2 δεν έπαιξαν.

Δεν πειράζει, ας τους πληρώσουν για να μάθουν.

…και που ξέρεις, μπορεί να είναι εκεί κι ο άλλος αριστερός, να τιμήσει τη μνήμη του Ξυδού που ήταν και φιλαράκια!

Υ.Γ. Φαντάζομαι πως ο άλλος αριστερός δε θα επικροτεί τη χθεσινή στάση των μπάτσων αλλά συμφωνεί με την ουσία της!

Υ.Γ.2 Μήπως είναι ώρα να αρχίσουμε εμείς τις κλωτσοπατινάδες;