Είχα σκοπό να κάτσω να κάνω μόνο μία αναλυσούλα σχετικά με το γιατί θεωρώ την απόπειρα πραξικοπήματος ενδεχόμενο, αλλά...
Για το πραξικόπημα, το συζητούσα και με συντρόφους πριν τις εκλογές, ως όχι κάτι το εξαιρετικά απίθανο, πλέον το εξαιρετικά αφαιρείται...δεν το θεωρώ απίθανο.
Επιγραμματικά:
Μία ενδεχόμενη εξεγερσιακή κατάσταση στην ελλάδα, αντίστοιχη του Δεκέμβρη, σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση στη νότια ευρώπη (ιταλία,ισπανία,πορτογαλία) και συγχρόνως με πιθανή κατάρρευση του ευρώ και της οικονομικής ζωής με το έως τώρα γνωστό μοντέλο, θα ήταν το τελευταίο που θα ήθελαν τα κάθε λογής αφεντικά. Κι αν σκεφτούμε ότι τον Δεκέμβρη τον φοβόντουσαν ήδη από τότε, φανταστείτε πόσο περισσότερο φόβο εμπνέει μία τέτοια κατάσταση σήμερα, με μία εξέγερση εδώ να είναι εν δυνάμει το φιτίλι που θα κάνει το μπαμ σε διπλανές χώρες... στις οποίες ήδη υπάρχει ένας κάποιος αναβρασμός.
Επίσης ο κοινωνικός εκφασισμός και η πολιτική πόλωση που μάλλον συντελείται (και καλώς ή κακώς διογκώνεται σε πολλά μυαλά και λόγω εκλογών), δημιουργούν ένα μάλλον εμφυλιακό κλίμα από το οποίο δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι δε θα βρεθεί κάνας στρατιωτικός να μας γλυτώσει από τον "εσωτερικό εχθρό και την κομμουνιστική απειλή"... η οποία ενδέχεται να οδηγήσει σε άτακτη χρεοκοπία την οικονομία, γεγονός που θα στερήσει χρήμα ακόμα κι από αυτούς που ποντάρουν στην (δεδομένη εδώ και καιρό κατά πολλούς) χρεοκοπία της χώρας.
Νομίζω λοιπόν ότι το πραξικόπημα (είτε στρατιωτικό, είτε με άλλον τρόπο, δεν ξέρω τι μπορεί να σκεφτούν), δεν είναι καθόλου απίθανο σενάριο, ίσα ίσα που μάλλον οι αντικειμενικές συνθήκες μοιάζουν απίστευτα με άλλες κατά τις οποίες παλαιότερα είχαν επιχειρηθεί ή συμβεί πραξικοπήματα.
Και φυσικά αυτό είναι ένα μόνο σενάριο, αλλά οι κοινωνικές διεργασίες (και άσχετα από τις εκλογικές αναλύσεις και ενδείξεις) που συντελούνται αυτή τη στιγμή είναι τεράστιες αγαπητό ποίμνιο.Το λέω εδώ και χρόνια πως ζούμε ιστορικές στιγμές και όσο περνάει ο χρόνος νιώθω να επιβεβαιώνομαι.
Γιατί το λέω αυτό, τώρα,ε?
Γιατί νιώθω πως εμείς (και ο καθένας από τη θέση που βρίσκεται ας ορίσει το εμείς), αντί να χτίζουμε, να κινούμαστε προς τη δημιουργία περισσότερων (επαναστατικών/εξεγερσιακών αντί/υπό)δομών, είμαστε στην κοσμάρα μας ή ασχολούμαστε με ότι νάναι ζητήματα.
Δε θα πιάσω τη θεσ/νίκη καθόλου, αλλά θα μπορούσε να είναι ένα (εξαιρετικά αποκρουστικό, πλην όμως) ενδεικτικό παράδειγμα.
Άλλο.Αυτοί που χαζοχέρονται και βλέπουν "αριστερή στροφή" της κοινωνίας(πάλι λόγω εκλογών) μάλλον κάνουν λάθος.Στην κοσμάρα τους και οι αριστεροί που αναλύουν τα εκλογικά, επειδή βγήκε δεύτερος ο τσίπρας... κι ο αντρέας το έκανε το 81, ίσως ακούγεται λίγο χοντροκομμένο, αλλά κάπως έτσι το νιώθω να είναι. Τέλος πάντων, ανησυχητικό λέει η άνοδος των χρυσαύγουλων...μόνο?
Γιατί ανέβηκαν τα καριόλια τόσο, ήταν απλά θέμα χαβαλέ και "σπρωξιματος" του συστήματος που απλά τους ξέφυγε λίγο? Δε νομίζω...υπάρχουν αρκετές καλές αναλύσεις σχετικά (βλ. για παράδειγμα στον βα.αλ.), δε θα το αναλύσω παραπάνω, αλλά αν δε βλέπουμε την ακροδεξιά ρητορική και λογική να αναπτύσσεται και να γιγαντώνεται από τους αστικούς σχηματισμούς/θεσμούς, μάλλον έχουμε πρόβλημα πολιτικής όρασης και ανάλυσης.
Τελευταίο, και περισσότερο προσωπικό.
Δεν αντέχω τους κωλόγερους.
Σήμερα, 2η φορά σε λιγότερο από 4 μήνες, πέτυχα γέρο που του χρειάζονταν μερικές καλές φάπες.Όχι τόσο για αυτό που έκανε, αλλά επειδή όταν του μίλησα ήταν και επιθετικός. Ο τύπος πρέπει να ήταν χαλαρά πάνω από 80, δεν μπορούσε να περπατήσει, και με τσαμπουκάλευε.
Αυτό το εκνευριστικό, που φοβάσαι μη σου μείνουν στα χέρια και δε μπορείς να τους κοπανήσεις, και κυριότερα ότι το ξέρουν και το εκμεταλλεύονται, μου τη βαράει στα νεύρα περισσότερο από την εκάστοτε μαλακία που θα κάνουν!
Και ψαλμός γιατί έχω μείνει πίσω:
Υ.Γ. Γουάου, είχα να γράψω τόσο καιρό που άλλαξε φόρμα η γουγλ!
Για το πραξικόπημα, το συζητούσα και με συντρόφους πριν τις εκλογές, ως όχι κάτι το εξαιρετικά απίθανο, πλέον το εξαιρετικά αφαιρείται...δεν το θεωρώ απίθανο.
Επιγραμματικά:
Μία ενδεχόμενη εξεγερσιακή κατάσταση στην ελλάδα, αντίστοιχη του Δεκέμβρη, σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση στη νότια ευρώπη (ιταλία,ισπανία,πορτογαλία) και συγχρόνως με πιθανή κατάρρευση του ευρώ και της οικονομικής ζωής με το έως τώρα γνωστό μοντέλο, θα ήταν το τελευταίο που θα ήθελαν τα κάθε λογής αφεντικά. Κι αν σκεφτούμε ότι τον Δεκέμβρη τον φοβόντουσαν ήδη από τότε, φανταστείτε πόσο περισσότερο φόβο εμπνέει μία τέτοια κατάσταση σήμερα, με μία εξέγερση εδώ να είναι εν δυνάμει το φιτίλι που θα κάνει το μπαμ σε διπλανές χώρες... στις οποίες ήδη υπάρχει ένας κάποιος αναβρασμός.
Επίσης ο κοινωνικός εκφασισμός και η πολιτική πόλωση που μάλλον συντελείται (και καλώς ή κακώς διογκώνεται σε πολλά μυαλά και λόγω εκλογών), δημιουργούν ένα μάλλον εμφυλιακό κλίμα από το οποίο δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι δε θα βρεθεί κάνας στρατιωτικός να μας γλυτώσει από τον "εσωτερικό εχθρό και την κομμουνιστική απειλή"... η οποία ενδέχεται να οδηγήσει σε άτακτη χρεοκοπία την οικονομία, γεγονός που θα στερήσει χρήμα ακόμα κι από αυτούς που ποντάρουν στην (δεδομένη εδώ και καιρό κατά πολλούς) χρεοκοπία της χώρας.
Νομίζω λοιπόν ότι το πραξικόπημα (είτε στρατιωτικό, είτε με άλλον τρόπο, δεν ξέρω τι μπορεί να σκεφτούν), δεν είναι καθόλου απίθανο σενάριο, ίσα ίσα που μάλλον οι αντικειμενικές συνθήκες μοιάζουν απίστευτα με άλλες κατά τις οποίες παλαιότερα είχαν επιχειρηθεί ή συμβεί πραξικοπήματα.
Και φυσικά αυτό είναι ένα μόνο σενάριο, αλλά οι κοινωνικές διεργασίες (και άσχετα από τις εκλογικές αναλύσεις και ενδείξεις) που συντελούνται αυτή τη στιγμή είναι τεράστιες αγαπητό ποίμνιο.Το λέω εδώ και χρόνια πως ζούμε ιστορικές στιγμές και όσο περνάει ο χρόνος νιώθω να επιβεβαιώνομαι.
Γιατί το λέω αυτό, τώρα,ε?
Γιατί νιώθω πως εμείς (και ο καθένας από τη θέση που βρίσκεται ας ορίσει το εμείς), αντί να χτίζουμε, να κινούμαστε προς τη δημιουργία περισσότερων (επαναστατικών/εξεγερσιακών αντί/υπό)δομών, είμαστε στην κοσμάρα μας ή ασχολούμαστε με ότι νάναι ζητήματα.
Δε θα πιάσω τη θεσ/νίκη καθόλου, αλλά θα μπορούσε να είναι ένα (εξαιρετικά αποκρουστικό, πλην όμως) ενδεικτικό παράδειγμα.
Άλλο.Αυτοί που χαζοχέρονται και βλέπουν "αριστερή στροφή" της κοινωνίας(πάλι λόγω εκλογών) μάλλον κάνουν λάθος.Στην κοσμάρα τους και οι αριστεροί που αναλύουν τα εκλογικά, επειδή βγήκε δεύτερος ο τσίπρας... κι ο αντρέας το έκανε το 81, ίσως ακούγεται λίγο χοντροκομμένο, αλλά κάπως έτσι το νιώθω να είναι. Τέλος πάντων, ανησυχητικό λέει η άνοδος των χρυσαύγουλων...μόνο?
Γιατί ανέβηκαν τα καριόλια τόσο, ήταν απλά θέμα χαβαλέ και "σπρωξιματος" του συστήματος που απλά τους ξέφυγε λίγο? Δε νομίζω...υπάρχουν αρκετές καλές αναλύσεις σχετικά (βλ. για παράδειγμα στον βα.αλ.), δε θα το αναλύσω παραπάνω, αλλά αν δε βλέπουμε την ακροδεξιά ρητορική και λογική να αναπτύσσεται και να γιγαντώνεται από τους αστικούς σχηματισμούς/θεσμούς, μάλλον έχουμε πρόβλημα πολιτικής όρασης και ανάλυσης.
Τελευταίο, και περισσότερο προσωπικό.
Δεν αντέχω τους κωλόγερους.
Σήμερα, 2η φορά σε λιγότερο από 4 μήνες, πέτυχα γέρο που του χρειάζονταν μερικές καλές φάπες.Όχι τόσο για αυτό που έκανε, αλλά επειδή όταν του μίλησα ήταν και επιθετικός. Ο τύπος πρέπει να ήταν χαλαρά πάνω από 80, δεν μπορούσε να περπατήσει, και με τσαμπουκάλευε.
Αυτό το εκνευριστικό, που φοβάσαι μη σου μείνουν στα χέρια και δε μπορείς να τους κοπανήσεις, και κυριότερα ότι το ξέρουν και το εκμεταλλεύονται, μου τη βαράει στα νεύρα περισσότερο από την εκάστοτε μαλακία που θα κάνουν!
Και ψαλμός γιατί έχω μείνει πίσω:
Υ.Γ. Γουάου, είχα να γράψω τόσο καιρό που άλλαξε φόρμα η γουγλ!
