Το πραξικόπημα που έλεγα στην προηγούμενη πολυθεματική μπορεί να μην ήρθε στην έκταση και στην ένταση που είχα εκτιμήσει (ακόμα) αλλά ήρθε.
Οι τύποι που κυβερνούν αυτή τη στιγμή έχουν καταλύσει την αστική δημοκρατία ανετάκι. Νομοθετούν με σχέδια νομοθετικού περιεχομένου ώστε να μην χρειάζεται να ψηφίζεται τίποτα, ο τύπος που λέει ότι είναι πρωθυπουργός πατάει στη βουλή μία φορά το χρόνο, τα αστικά δικαιώματα ξεχνιούνται ή καταργούνται ως υπερβολές, οι φασίστες είναι και επίσημα (πάμε σαν άλλοτε) κομμάτι του κρατικού και κομματικού μηχανισμού που κυβερνάει, οι μπάτσοι κάθε είδους κάνουν ότι γουστάρουν, οι δικαστές ζητάνε από τους κατηγορούμενους να αποδείξουν την αθωότητά τους και όχι το δικαστήριο την ενοχή τους, η ζήτηση δηλώσεων πλησιάζει, τα εργασιακά μην τα συζητήσουμε καν, γενικά γαμιέται το σύμπαν...
Όσο δε νοιαζόμαστε για τις δικαστικές μεθοδεύσεις, για τα νομοθετικά άλματα πίσω στο μεσαίωνα, για ότι σκατά γίνεται γύρω μας, παραδινόμαστε σε έναν ολοκληρωτισμό άνευ προηγουμένου (καθότι ο ολοκληρωτισμός υπήρχε, οι μέθοδοι καταστολής όχι).
Κι όσο νοιαζόμαστε βέβαια πάλι τα ίδια συμβαίνουν.
...Δεν ξέρω ίσως να φταίει αυτή η βροχερή πρωινή μουντάδα.
Ίσως να φταίει ο κυνισμός μου, διάβασα για τους μετανάστες που πνίξανε οι γλαρόμπατσοι και την απριόρι κάλυψη του μπουζουκόβιου μαλάκα οννεδίτη υπουργού και σχεδόν αδιαφόρησα.
Το ότι δε μου φαίνεται καινούριο ή παράξενο είναι λογικό.
Αλλά σε πόσα και πόσα δεν έχουμε συνηθίσει?
Δε θέλω να συνηθίζω με τη φρίκη.
Ψαλμός :
Οι τύποι που κυβερνούν αυτή τη στιγμή έχουν καταλύσει την αστική δημοκρατία ανετάκι. Νομοθετούν με σχέδια νομοθετικού περιεχομένου ώστε να μην χρειάζεται να ψηφίζεται τίποτα, ο τύπος που λέει ότι είναι πρωθυπουργός πατάει στη βουλή μία φορά το χρόνο, τα αστικά δικαιώματα ξεχνιούνται ή καταργούνται ως υπερβολές, οι φασίστες είναι και επίσημα (πάμε σαν άλλοτε) κομμάτι του κρατικού και κομματικού μηχανισμού που κυβερνάει, οι μπάτσοι κάθε είδους κάνουν ότι γουστάρουν, οι δικαστές ζητάνε από τους κατηγορούμενους να αποδείξουν την αθωότητά τους και όχι το δικαστήριο την ενοχή τους, η ζήτηση δηλώσεων πλησιάζει, τα εργασιακά μην τα συζητήσουμε καν, γενικά γαμιέται το σύμπαν...
Όσο δε νοιαζόμαστε για τις δικαστικές μεθοδεύσεις, για τα νομοθετικά άλματα πίσω στο μεσαίωνα, για ότι σκατά γίνεται γύρω μας, παραδινόμαστε σε έναν ολοκληρωτισμό άνευ προηγουμένου (καθότι ο ολοκληρωτισμός υπήρχε, οι μέθοδοι καταστολής όχι).
Κι όσο νοιαζόμαστε βέβαια πάλι τα ίδια συμβαίνουν.
...Δεν ξέρω ίσως να φταίει αυτή η βροχερή πρωινή μουντάδα.
Ίσως να φταίει ο κυνισμός μου, διάβασα για τους μετανάστες που πνίξανε οι γλαρόμπατσοι και την απριόρι κάλυψη του μπουζουκόβιου μαλάκα οννεδίτη υπουργού και σχεδόν αδιαφόρησα.
Το ότι δε μου φαίνεται καινούριο ή παράξενο είναι λογικό.
Αλλά σε πόσα και πόσα δεν έχουμε συνηθίσει?
Δε θέλω να συνηθίζω με τη φρίκη.
"Could be anywhere, most likely could be any frontier,
any hemisphere, no mans land, aint no asylum here"
Ψαλμός :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου