Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Διασκευές.

Λοιπόν αγαπημένο ποίμνιο πρέπει να σας πω πως μου αρέσουν πολύ, αλλά πάρα πολύ, οι διασκευές.
Πέρασα αρκετό χρόνο ακούγοντας σχεδόν αποκλειστικά διασκευές, και όταν είναι πραγματικά τέτοιες και όχι επανεκτελέσεις με διασκεδάζουν αφάνταστα.
Τις αντιμετωπίζω μάλιστα ως δημιουργία πρωτογενή, και αυτό γιατί η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται αρκετή δουλειά και κυρίως έμπνευση για να πετύχει μία διασκευή. Πολλές φορές -τις περισσότερες θα έλεγα- είναι εξίσου δύσκολο να είναι καλή μία διασκευή με το να γράψεις ένα όμορφο κομμάτι από το μηδέν. Αν μάλιστα μιλάμε για γνωστό, ήδη αγαπητό κομμάτι, είναι μάλλον ακόμα δυσκολότερο να την πετύχεις.
Έτυχε λοιπόν τις προάλλες και έπεσε στα αυτιά μου μία διασκευή που μου άρεσε -πολύ- και αποφάσισα να τη μοιραστώ μαζί σου....


Στην περιγραφή στο youtube υπάρχει λινκ για να κατεβάσεις με ελεύθερη συνεισφορά όλο το δίσκο δίνοντας απαραιτήτως μόνο το μέιλ σου.
Δεν το κατέβασα από εκεί, άκουσα όμως το δίσκο και για να είμαι ειλικρινής δεν είναι αντάξιος της έμπνευσης που βρίσκω στη διασκευή. Μέτριος και χλιαρός κατά τη γνώμη μου, ίσως να φταίει το είδος. Όπως και να έχει, άκουσέ τον και αποφάσισε εσύ για εσένα.
Και επειδή ανάρτηση που θα λέει για διασκευές δε δικαιολογείται από την παρουσίαση μίας μόνο και του δίσκου που την περιέχει πάμε παρακάτω...



Θα το βρείς στο "if we could only see us now" το οποίο μπορείς να κατεβάσεις από ΕΔΩ.

Και για το τέλος, κάτι για να έχεις να ακούς (έχω κι εγώ πολύ πράμα να τσεκάρω, μη νομίζεις)...
Μπες ΕΔΩ και κατέβασε ανελέητα!
Ενδεικτικά...




Άντε και καλό σουκουδού.
Υ.Γ. Αυτό δεν ήταν εβδομάδας, μήνα ήταν αλλά τέσπα.

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Δώρα.

Τρίτη σήμερα, προσπαθώντας να το ξανασταντάρω, ψαλμός σκέτος.
Ξέρω ότι το ποστ σαν είδος σε πολλούς (και σε μένα σε σχετικό βαθμό) ακούγεται πολύ βαρετό και μονότονο, πολύ συχνότερα από όσο θα έπρεπε.
Αυτό όμως όταν το άκουσα μου σήκωσε το βλέμμα από το βιβλίο που διάβαζα όσο έπαιζε μία ποστοσυλλογή, κι όταν έψαξα το συγκρότημα (όχι επαρκώς ακόμα) μου πήρε το κεφάλι.
Και πολύ χαίρομαι που βρίσκω τέτοια όμορφα πραγματάκια.

Τα δώρα της ενόλα λοιπόν...


Της οποίας τη δισκογραφία θα βρείτε ΕΔΩ.
Εκτός από το τελευταίο το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε μόνο του από ΕΚΕΙ που σας έστειλα και τις προάλλες.
Σας κακομαθαίνω, το ξέρω...

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Κάπως έτσι.

Καταδικάσανε λέει τον Θεοφίλου.
Γιατί βρέθηκε το dna του σ΄ένα καπέλο.
Το οποίο καπέλο όμως δε βρέθηκε.
Και παρόλο που το κάνανε να βρεθεί δεν το φορούσε κανένας ληστής.
Επίσης από καμία ντουζίνα αυτόπτες δεν τον αναγνώρισε κανείς.
Ούτε βρέθηκε dna και αποτυπώματά του μέσα στην τράπεζα.

Αλλά είναι αναρχικός.
Και φορούσε τσάντα που έγραφε επάνω "πάρος¨.
Κι αυτό μάλλον σημαίνει ότι πρέπει να κάνει φυλακή μία 5ετία (όπως το υπολογίζω και μέχρι να καταπέσουν στο εφετείο οι γελοιότητες της τρομοκρατικής) γιατί ...γιατί έτσι.
Δεν τον γουστάρουν ρε παιδί μου, λογαριασμό θα δώσουν?
Και γενικά δε γουστάρουν τους αναρχικούς. Και τους αντιεξουσιαστές.
Γι΄αυτό και μπαίνουν στα σπίτια τους, έτσι χωρίς (νομικό) λόγο, επειδή έγινε ανώνυμη καταγγελία, από ανύπαρκτα τηλέφωνα.
Έτσι.

Κι αυτά στέκουν, δε σταματάει ένας άνθρωπος με στοιχειώδη λογική να ρωτήσει, πως στον πούτσο αυτός που πήρε τηλέφωνο ξέρει ότι ο τάσος ο γαλανομάτης που λήστεψε την τράπεζα μένει στην τάδε διεύθυνση? Όχι στην πάρο, αλλά 700χλμ μακρυά!
Όχι. Κανείς δε ρωτάει, κι αν ρωτήσει δεν απαντάει κανένας.
Σιγά μην κωλώνανε στις απλές εφόδους λοιπόν μετά από "ανώνυμες καταγγελίες".

Και θα μου πεις αυτά δε γινόντουσαν παλιότερα? Αμέ.
Αλλά με φειδώ, με κάποια συστολή, όχι τόσο κι όχι έτσι απροκάλυπτα.
Και διαβάζεις στο ίντερνετ αρχικά και ονόματα κι αναρωτιέσαι, είναι στου δικού μου φίλου, στου δικού μου συντρόφου το σπίτι που μπήκαν?
Μήπως έχουν ήδη μπει και στο δικό μου?
Και η απάντηση είναι πως ναι, έχουν ήδη μπει και στα δικά μας σπίτια.
Και βιάζουν τις ζωές μας.
Αλλά τουλάχιστον δεν τις κλέβουν.
Ακόμα.

Ποια δικαίωση μπορεί να υπάρχει για έναν άνθρωπο που εντελώς άδικα -με κάθε έννοια της δικαιοσύνης, ακόμα και της αστικής- του αρπάζουνε χρόνια από τη ζωή του.
Με χαμόγελα και χαλαρά.
Λες και δεν είναι χρόνια αυτά, λες κι είναι ώρες.
Πραγματικά αναρωτιέμαι.
.
..
...


Neurosis & Jarboe - taker 




Το κατεβάζεις από ΕΔΩ.
Στο οποίο ΕΔΩ, δηλαδή ΕΚΕΙ, μπορείς να βρεις και να κατεβάσεις τον αντισεξιστικό σου κώλο.

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Μου αρέσει ο γκρινιάρης.

Δεν αποφάσισα ξαφνικά να γίνω τιμητής κανενός, αλλά:

Με εκνευρίζουν τα κεφαλαία.
Με εκνευρίζει η λήθη.
Με εκνευρίζουν οι νονοί της νύχτας.

Και άσμα, το είχα από καιρό έτοιμο, δεν το κόλλησα τώρα λόγω επικαιρότητας.
Το είπε και ο μόμπης, αλλά δε μου άρεσε...




Κι άμα σου άρεσε και θες να κατεβάσεις αυτό το φανταστικό EP.
ΠΑΤΑ ΕΔΩ!
Κάτω από την ανάρτηση λέει download κι αν το κάνεις κλικ πας γραμμή για κατέβασμα. Δε σου δίνω το λινκ κατευθείαν, να πάρει και καμία επίσκεψη ο ιστολόγος, άσε που δεν το ανέβασα εγώ.
Το λινκ είναι μια χαρά, το τσέκαρα.